Wszystko, co wiem i potrafię Rozmowa z Małgorzatą Sikorską-Miszczuk Teatr Tomek Janowski, kiedy był wicedyrektorem TR Warszawa, powiedział: „Gośka, po co ty piszesz dramaty? Będą dramaty składane z kawałków różnych dzieł literackich i to będzie funkcjonowało”
Pytaj i nie znajduj odpowiedzi Rozmowa z Simonem Stephensem Teatr Może ważne jest, że nie rozumiem, czemu zabijam dzieci w moich sztukach. Może gdybym zrozumiał, przestałbym pisać? – mówi dramatopisarz, Simon Stephens
DRAMAT! Tuczenie poetyk. Komentarz Paweł Soszyński Teatr Na pierwszy rzut oka „Umizgi i lamenty” to komedia o kobiecych kompleksach. Pod satyryczną warstwą, w przegięciach języka i słownikowych żartach, ukryta jest znacznie subtelniejsza opowieść o ciele i języku
DRAMAT! Świętoskłony. Komentarz Joanna Wichowska Teatr Sokołowska jest specjalistką od prowadzenia wielu równoległych narracji jednocześnie, czasami mieści ich kilka naraz w jednym zdaniu. To język jest w „Księżnej” instancją nadrzędną: dyktuje warunki, kumuluje sensy, niestrudzenie popycha akcję do przodu
Mateusz Pakuła „Na końcu łańcucha” Agata Dąbek Teatr Przeszczepiając formułę bad paintingu na grunt pisania dla teatru, Mateusz Pakuła ukazuje, w jaki sposób media projektują nasz odbiór rzeczywistości
Dramat na papierze Agata Dąbek Teatr Refleksja teoretyków dramatu to przeciwwaga dla optyki reżysera. Niestety, podobnie jak przed dramatopisarzami w teatrach, drzwi zamyka się również przed autorami, którzy chcą pisać o dramacie na łamach gazet teatralnych
Dramat postpolityczny Rozmowa z Mileną Bogavac Teatr W serbskim teatrze najistotniejszy jest fakt porzucenia rzeczywistości zewnętrznej na rzecz wewnętrznej. Już nie zajmujemy się problemami społecznymi, a raczej intymnymi problemami jednostki w społeczeństwie
„W imię Jakuba S.” Paweł Demirski Teatr Przedpremierowy fragment dramatu Pawła Demirskiego, który od 18 grudnia można oglądać w reżyserii Moniki Strzępki w warszawskim Teatrze Dramatycznym
Sztuki teatralne o RAF Agata Dąbek Teatr W Polsce historia RAF pozostaje słabo znana. To jednak, paradoksalnie, dopomóc może czytelnikowi w rozszyfrowaniu sensów i znaczeń nałożonych na tę historię przez autorów sztuk włączonych do antologii „Czerwona dekada”
KULTURA NA RAUSZU: Trzeźwienie Kleista Paweł Soszyński Obyczaje Wielu badaczy próbowało odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Kleist popełnił samobójstwo. Mnie bardziej ciekawi, czemu – po tym, jak raczył się winem i rumem – na samobójczą łąkę zamówił kawę
Demirski w świątyni teatru Joanna Wichowska Teatr W swoich sztukach Paweł Demirski metodycznie wyciąga kolejne brudy i zaśmieca nimi teatralną świątynię. Korzysta na tym i teatr, i świat. I przy okazji – literatura dramatyczna
Dramaty Hanocha Levina Agata Dąbek Teatr W Polsce na dramaty Levina wciąż patrzy się przez pryzmat jego polskiego pochodzenia. Tyle, że autorowi „Kruma” znacznie bliżej do tradycji Becketta, a wymiar polityczny jego sztuk otwierają dopiero izraelskie realia
