Reżyserka wyczerpana Anna Pajęcka Teatr Można zarzucać Kleczewskiej, że zeszła z tonu i nie wykorzystała okazji do zrobienia „Łaskawych” na miarę swojej „Wściekłości”. Mi jednak ta trochę wyczerpana, ugładzona reżyserka całkiem się podoba
„Dziady” w dziadocenie Iwona Kurz Teatr Teatr, który w 2021 roku rozpoznaje, że są dwie Polski, może jest teatrem narodowym („o naród zatroskanym”), ale nie jest teatrem proponującym myśl, która pozwala wydźwignąć się poza tę diagnozę
Sny, koszmary, majaki Marta Zdanowska Teatr Spektakl „Twarzą w twarz” staje się najciekawszy, gdy Kleczewska pokazuje materię, z której tworzy, jej chwilowość, psychologiczną umowność
Paniczne ciała Paweł Soszyński Teatr „Malowany ptak” Kleczewskiej nie jest spektaklem o polskim antysemityzmie, który od zawsze zaciemniał autentyczną traumę Kosińskiego. „Malowany ptak” jest spektaklem o tym jednym człowieku
Kto zjadł czipsy? Paweł Soszyński Teatr „Wściekłość” Mai Kleczewskiej to spektakl pełen fantasmagorii, ostatecznych aktów, gordyjskich pętli. Może dlatego nic tu nie działa – transgresje zdają się wymuszone, ich transgresyjność jest teatralnie wykrzyczana
Ludzki wielogłos Adam Suprynowicz Muzyka Dzieła operowe Francisa Poulenca to świat osobny: muzyczny „teatr środka” o zaskakująco potężnej i nieprzemijającej sile oddziaływania. Z precyzyjnego splotu słowa i muzyki wyszedł jednak w spektaklu Mai Kleczewskiej nadmiar, gąszcz, który zagłuszył „Głos ludzki”
Pokemon żółty jak żonkil Szymon Żuchowski Teatr W „Dybuku” Maja Kleczewska „rozprawia się” ze stereotypami w stereotypowy i mało subtelny sposób
Chłopiec do bicia i bicie piany Paweł Soszyński Teatr Empatyzuj i pożądaj, płacz i poć się – to nie tylko pomysł na telewizyjny spektakl, to także koło zamachowe teatralnej transgresji. Czyżby w „Szczurach” Kleczewska postanowiła zdradzić swój teatr?
BACKSTAGE: Wszystko na sprzedaż Krystyna Duniec Teatr „Szczury” Hauptmanna w reżyserii Mai Kleczewskiej to świat cynicznych, klasowych, przemocowych gier elit uprzedmiatawiających wykluczonych i stygmatyzowanych – pisze badaczka przed sobotnią premierą
Klatka na próżność Mateusz Węgrzyn Teatr Mityczna Eurydyka nie jest postacią aktywną, w „Cieniu. Eurydyka mówi:” Kleczewskiej wreszcie się odzywa, ale jest to mowa końcowa wiecznie przegranej
BACKSTAGE: Eurydyka mówi Rozmowa z Elfriede Jelinek Teatr Większość twierdzi, że pisze się z doświadczenia, jakie dostarcza życie. Ja jestem przykładem piszącego trupa, który nie umarł, czymś w rodzaju zombie
Złoty królik i lustro Paweł Soszyński Teatr To jeden z najmocniejszych polskich spektakli w ostatnich latach. „Podróż zimowa” w reżyserii Mai Kleczewskiej właśnie wygrała bydgoskie „Prapremiery”
