Powtórzenia i przenikania Julia HoczykTeatr Powstała z połączenia „Cafe Müller” i „Frühlingsopfer” Piny Bausch całość przynosi pesymistyczną wizję świata: wzajemne spotkania są tu ulotne i naznaczone niespełnieniem, a jego mieszkańcy żyją w letargu
Gry z pamięcią o Bausch Anna KrólicaTeatr W „Vollmond” Pinie Bausch udało się uchwycić, a później odtworzyć na scenie, chwilę szczęścia. Do tej pory częściej pokazywała niespełnione tęsknoty, utajone pragnienia bliskości, rozczarowanie
Polski Tanztheater? Anna KrólicaTeatr Ciekawe, że w 1973 roku powstał zarówno Tanztheater Wuppertal Piny Bausch w Niemczech, jak i Polski Teatr Tańca – Balet Poznański. Oba te teatry inicjują nową tradycję myślenia o tańcu, ale są sobie formalno-estetycznie obce
PINA BAUSCH (1940-2009): Pożegnania Beata StasińskaTeatr W „Nefés”, jak w życiu, trwa karuzela ludzkich zabiegów, uwiedzeń, demonstracji i odejść. Tyle tu powtórzeń i tyle energii, by pokazać, jak – mimo ich oczywistości – są one nasze i prawdziwe
PINA BAUSCH (1940-2009): Zatańcz ze mną Tomasz CyzTeatr Zbliżenie na Pinę Bausch. Smukłe, chude ciało jak posąg. Ciało, które było w stanie wyrazić więcej niż słowo. Bo nigdy nie mówiło wprost. Dosadnie. Odsyłało dalej. Odsłaniało
PINA BAUSCH (1940-2009): Płaczcie, to pomaga Piotr GruszczyńskiTeatr Mimo że to nie Pina Bausch ukuła określenie „teatr tańca”, to ona właśnie stworzyła teatr tańca. Znalazła zupełnie nowe zastosowanie dla środków, jakie daje ciało tancerza
PINA BAUSCH (1940-2009): Pina z Cheshire Łukasz DrewniakTeatr Przed pokazami Tanztheater Wuppertal, otwierającymi Sezon Kultury Nadrenii Północnej-Westfalii – Tam'Tam, przypominamy teksty o twórczości Piny Bausch powstałe dla dwutygodnik.com po jej nagłej śmierci w czerwcu 2009 roku
