Historia wymazana Rozmowa z Martą Kapełuś, Michałem Krasickim i Piotrem Słodkowskim Sztuka Zależało nam na zdjęciu z twórczości powojnia odium sztuki propagandowej. Mówi nam ona wiele o ograniczeniach epoki, a zarazem pokazuje, jak w cieniu stalinowskiej ideozy żydowscy i polscy artyści obrazowali powstanie w getcie
Miękkie miasto Piotr Paziński Ziemia „Atlas dziur i szczelin” Michała Książka to opowieść tyleż o przyrodzie, ile o jej kiełznaniu i zamknięciu
Rączki składają się do klaskania Rozmowa z Dorotą Masłowską Literatura Warszawa składa się z tylu rzeczy tak nieprzystających, niekompatybilnych, że można podjąć tylko próbę oddania jakiejś aury, ducha. No i stąd awersja do mocnych, efektownych zdań, które są przekleństwem życia publicznego w tej chwili
Rzekpospolita warszawska Anka Wandzel Ziemia Przyroda w naszych miastach nie jest ani nudna, ani obca, ani bezsilna, bezmyślna czy bierna. A my możemy się od niej jeszcze wiele nauczyć. Zastąpić historię o narodzinach człowieka w wodzie opowieściami o naszych do tej wody powrotach
Powiśle tak, Śródmieście nie Rozmowa z Pawłem Duninem-Wąsowiczem Literatura Przerabiam jakieś dwa tysiące książek rocznie. Robię notatki. Część na papierze, część od razu wpisuję w tabelki w komputerze. Koty, maszyny do szycia, dzielnice, których jeszcze nie zrobiłem – o swojej pracy opowiada laureat Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii „warszawski twórca”
Boże, gdzie jest Gęsia? Jacek Leociak Obyczaje Pod ziemią jest cała Gęsia, nie tylko kamienica po numerem 33. Domy po parzystej i nieparzystej stronie ulicy, zasypane ziemią i gruzem – ich fundamenty, rozrzucone wokół nich rzeczy, tkwiące wciąż gdzieniegdzie szczątki ludzkie. Tamtej Gęsiej nie da się już odsłonić – stoją na niej inne domy
Skąd jesteś? Piotr Kowalczyk Muzyka Dla jednych książka Filipa Kalinowskiego będzie po prostu historią warszawskiej sceny rapowej lub reportażem ze stolicy czasów transformacji ustrojowej. Dla mnie „Niechciani, nielubiani” to opowieść o przemocy – niekoniecznie spektakularnej, za to będącej obowiązkowym elementem egzystencji w Polsce lat 90.
Teraz czas na socmodernizm Rozmowa z Klaudią Obrębską i Michałem Krasuckim Sztuka Cała sztuka socmodernizmu polegała na detalu. Ważna była faktura, kolor, użyty materiał. To elementy, w których dzisiaj nie wszyscy są w stanie dostrzec piękno, a jednocześnie bardzo łatwo je zepsuć
Nowa dziwna Warszawa Piotr Kowalczyk Muzyka Ekspresja i kontekst utworów Bogdana Sekalskiego, Poli Nudy czy Franka Warzywa i Młodego Buddy są typowe dla „młodych dorosłych” – twórczości, którą budują raczej przyjaźnie, spędzanie razem czasu i towarzyskie anegdoty niż świadome projektowanie kariery
Węzełek Grzegorz Piątek Literatura We „Wstecz” Błażej Brzostek tka opowieść z cudzych opowieści. Nieustannie przypomina, że w żadnym momencie nie było i nie ma jednej Warszawy, że doświadczenie miasta różni się w zależności od klasy, wyznania, tożsamości czy po prostu wieku
Miasto powinno o nas dbać Rozmowa z Janem Dravnelem, Marią Maj i Natalią Kalitą Teatr Mam wrażenie, że obecnie nasz teatr istnieje głównie po to, żeby zaspokajać potrzeby administrowania i budowania struktur, które same w sobie stają się celem, utrudniając przy okazji ludziom pracę. Najprościej rzecz ujmując: teatr nie ma gospodarza – rozmowa z aktorami z TR Warszawa
Miasto w ruchu Justyna Sobolewska Literatura Przez ostatnie dziesięciolecie Warszawa w literaturze potworniała: pożerała kolejnych ludzi, najchętniej przyjezdnych i ambitnych
