Wenecka Jesień Krzysztof KwiatkowskiMuzyka Biennale Muzyki w Wenecji odbyło się po raz 61. Porównania z Warszawską Jesienią nasuwają się same
Festiwal w Wenecji [8]: Po werdykcie Jakub SochaFilm Poziom konkursu był potwornie nierówny; dużo mówiło się o religii, pachniało starością, skończyło się małym skandalem
LITERATURA OD KUCHNI: Będę pamiętał ten obiad, póki żyję Bogusław DeptułaObyczaje Zbiór krótkich szkiców Sándora Máraia z tomu „W podróży” przynosi tekst w pewnym sensie założycielski dla wszelkiego pisania o jedzeniu – „Kuchnia francuska”
Muzyka w Wenecji Krzysztof KwiatkowskiMuzyka Najważniejszą ceremonią na każdym z organizowanych przez Biennale di Venezia festiwali jest uroczyste wręczenie nagrody Złotego Lwa, przyznawanej za całokształt muzycznego dorobku. W tym roku otrzymał ją Peter Eötvös
Tragedia słuchania Monika PasiecznikMuzyka „Prometeusz” Luigi Nono nie osuwa się w nostalgiczny banał, po prawie 30 latach wciąż brzmi radykalnie. Nieprawdopodobnie radykalnie
Rozczarowanie w Wenecji Jakub SochaFilm Serenissima jest dziwnym miejscem, wieczorami praktycznie wyludnionym. Całe szczęście nie przypomina tej zbudowanej przez pisarzy świątyni, do której udają się wszyscy nastrojeni cokolwiek minorowo intelektualiści
„Particolare. Sztuka, która wznieca niepokój” w Wenecji Bogusław DeptułaSztuka Sztuka nie może zmienić świata. Może jednak zmiany w świecie zachodzące dokumentować, czasem może nawet je przyspieszać
LITERATURA OD KUCHNI: Zbrodnie nad laguną Bogusław DeptułaObyczaje Okoliczności kryminalne w „Śmierci i sądzie” Donny Leon są wyjątkowo niesmaczne, ale jedzenie jest tu nader apetyczne, choć pojawia się niezbyt licznie
DRŻENIE: Gwałtowny pędzel Tintoretta Grażyna BastekSztuka Silne chiaroscuro, wyraziste ślady pędzla, dynamiczne linie, pełne ekspresji ludzkie figury, czyli to, co współcześni Tintoretta określali jako ekstrawagancję i kapryśność — składa się na świat zrodzony w wyobraźni malarza, jego artystyczną wizję
Między światłem a ruchem jest dźwięk Tomasz CyzSztuka Wenecka wystawa „Luce e movimento” jest – jak pisze w katalogu jej kurator i dyrektor Signum Foundation Palazzo Donà, Grzegorz Musiał – „hołdem dla sztuki kinetycznej”. Sztuki, która od ponad pięćdziesięciu lat rozbudza wszystkie zmysły człowieka
MÓJ CHOPIN: Wierzba i łódeczka Dariusz CzajaMuzyka Przez lata w ogóle nie umiałem usłyszeć Chopina, bo w jego muzyce – jak głosił ideologiczny kołtun – nie muzyka była najważniejsza. Jak pamiętam, w słuchaniu Chopina chodziło zawsze o sprawę ogromną, bo polską
![Festiwal w Wenecji [8]: Po werdykcie](/public/media/article/image_thumb/3910.jpg?cb=401)
