/ Adam Mazur

Proces utraty wiarygodności przez fotografię jest nieodwracalny. Opłakiwany przez dokumentalistów, bywa inspirujący dla artystów

Wenecja w tym roku jest najlepsza, bo surrealistyczna i faktycznie to biennale jest obowiązkowe. Nawet jeśli nie wierzycie zodiakarom i nie przepadacie za sztuką kobiet

Ekskluzywność, czyli wykluczanie, niepokazywanie kogoś, ponieważ pokazuje się kogoś innego, to nieodłączny element działania każdej instytucji – kuratorki i krytycy analizują aktualną kondycję instytucji sztuki i zastanawiają się, jak powinny zmienić się w przyszłości

Chciałabym, żeby nikt nie stracił Zachęty z pola widzenia, a dyskusja o jej przyszłości była toczona jawnie, na forum

Wydaje się, że to nie cytaty z piosenek Velvet Underground ani porównania do teatru Grotowskiego ratują zdjęcia Machcińskiego. Machcińskiego ratuje jego własna historia, jej autentyczny i na swój sposób hollywoodzki wymiar

Odkąd pracuję w muzeum, ciągle pytam o sens tej instytucji, o uzasadnienie jej istnienia – mówi  dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi

W 2020 roku zmniejszył się z pewnością ślad węglowy generowany przez art world. Również dzięki 2020 wiemy, jak może wyglądać świat bez publicznych instytucji sztuki

Nigdy nie myślałam o celowym przeniesieniu swoich emocji do moich prac, a już broń Boże pokazaniu prawdziwych emocji ludzi, którzy są przed obiektywem. Bardziej interesuje mnie sztuczność niż naturalność

Psycholodzy twierdzą, że sztuka jest pożyteczna, gdyż „przytrzymuje w żałobie”. Przytrzymuje dłużej przy jakiejś refleksji i pozwala ludziom zastanowić się głębiej nad problemami lub po prostu zatrzymać się w abstrakcji – rozmowa z kuratorami wystawy „Wiek półcienia”

Dyrektorzy wiodących instytucji sztuki w Polsce mówią o tym, jakie zmiany będą konieczne w znormalizowanym stanie wyjątkowym. Które reformy należałoby przeprowadzić w pierwszej kolejności. I czy sytuacja kryzysu może wpłynąć korzystnie na świat sztuki.

„O wiele historii za dużo, by zmieścić w tak małym pudełku” to wystawa melancholijnie bezwstydna, emocjonalnie poruszająca i najzwyczajniej piękna. W sam raz na zakończenie kolejnego rozdziału w instytucjonalnej historii Zamku Ujazdowskiego

Zawsze chciałam być reżyserką. Choć nie posługuję się filmem, a obrazem, układając go w znaczenia. Ustawiam narrację oraz osoby, z którymi widz może się identyfikować – artystka opowiada o tworzeniu pomiędzy dziedzinami

Wbrew oczekiwaniom od jesieni 2015 roku nie doszło do żadnego trzęsienia ziemi. Ani jedna dyrektorka galerii nie została odwołana, nie wymieniono rektorów akademii ani nie wprowadzono ręcznego sterowania do finansowania pola sztuki

Polski jest za mało, Polska jest nie taka, jaką ktoś chciałby mieć, jaka powinna być, wszyscy krzyczą „Polska”, pytanie jaka?

Większość budowanych teraz muzeów jest potrzebna społeczeństwu jak piąte koło u wozu. W tym samym czasie ważne instytucje dochodzą do kresu swoich możliwości – Agnieszka Morawińska o swoim odejściu z Narodowego, kierowaniu Zachętą, placówce w Australii, pracy w Zamku Królewskim i Ministerstwie Kultury, czasach studenckich i dzieciństwie w stalinowskiej Warszawie

U Stażewskiego w mieszkaniu widać było malarza, malarstwo. U Kantora leżało mnóstwo dokumentów i rysunków na dużym, zaprojektowanym przez niego stole. Wszystko bardzo funkcjonalne. Pracownia Stażewskiego była programowo otwarta, Kantor miał swój świat – rozmowa z założycielem Galerii Foksal

Portret wielokrotny Lewczyńskiego w wykonaniu Olgi Ptak jest hybrydą łączącą format dzienniczka pensjonarki z próbą uchwycenia człowieka w „genialnym twórcy”

Kim byli artyści z PERMAFO? Konceptualistami, fotomedialistami, a może poprostu paczką atrakcyjnych mężczyzn i kobiet, bezczelnych i zakochanych w sobie hunwejbinów?

„W Stanach jest mniej dyskusji na temat praktyki kuratorskiej. Zadaniem kuratora jest tutaj produkcja wystaw, opartych na bardzo solidnym researchu. Jakąkolwiek teorię wystawienniczą traktuje się jako niepotrzebną” – mówi kurator Hirshhorn Museum w Waszyngtonie

Żeby wejść do budynku Zakładu Medycyny Sądowej, musisz minąć salę sekcyjną, pomieszczenie laborantów. Masz wrażenie, jakbyś wchodził do kościoła. Odruchowo zapinasz marynarkę

O Szczecinie, pracy u podstaw, tworzeniu środowiska i nowym Centrum Sztuki Współczesnej ze współtwórcami najmłodszej w Polsce państwowej uczelni artystycznej rozmawia Adam Mazur

Wystawa Rydet jest piękna, poruszająca i skromna zarazem. Oglądanie jej zdjęć to odkrywanie geniuszu ukrytego w fotoamatorce; geniuszu, który demoluje hierarchie artystyczne i pozostawia widza bezradnym

Jestem jak najdalszy od tego, by bujać w obłokach. Przede wszystkim należy naprawić maszynę, żeby w ogóle działała – mówi dyrektor ds. naukowych Muzeum Narodowego w Warszawie

Kim właściwie jest Ciszewski, jeśli nie naiwniakiem i szaleńcem? I jaki jest sens tego specyficznie rozumianego „komórkowego dokumentalizmu artystycznego”?

Odwiecznym problemem sztuki politycznej jest to, że może działać tylko w jednym z dwóch pól: albo w sztuce, albo w polityce. A sztuka nic nikomu nie jest winna, wystarczy jej czysta obecność

Dochodzę do działu kultura w „Gazecie Wyborczej” i widzę, że tam się kończą rzeczy ważne, a zaczynają peryferia rzeczywistości. Świat się gotuje, a w kulturze wciąż dominuje pogląd, że sztuka jest po nic

Nie lekceważymy ani klientów Manufaktury, ani mieszkańców biednych robotniczych famuł – mówi dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi

Moją zasługą nie są nowe badania, ale wymyślenie innej propozycji na przedstawianie dzieła Aliny Szapocznikow we współczesnej historii sztuki – mówi Joanna Mytkowska, dyrektorka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Kuratorzy wystawy w Piktogramie rzucili w twarz warszawskiej publiczności odważny remiks grafiki warsztatowej, fotografii komercyjnej, mody i archiwalnego przyczynku do antropologii dzikiego kapitalizmu

„... i zadziwi się Europa” uwidacznia bardzo istotne przesunięcie: nie mówimy już o Bartanie jako reprezentantce państwa polskiego tylko mówimy o Bartanie jako reprezentantce kultury polskiej

Prezentacja prywatnej kolekcji Stefana Okołowicza „Witkacy i inni” to jedna z najciekawszych wystaw fotografii ostatnich lat. Poziom opracowania konserwatorskiego, naukowego i artystycznego zbioru stanowi prawdziwe wyzwanie dla czołowych polskich muzeów

Obecność Izraelskiej artystki Yael Bartany w Pawilonie Polskim budzi emocje nie tylko w kraju. Zainteresowanie międzynarodowej krytyki świadczy bezsprzecznie o tym, że filmowemu tryptykowi udało się przekroczyć partykularną polsko-żydowską perspektywę

Biennale w Wenecji to najbardziej rozpasana, dekadencka i celebrowana niekomercyjna impreza świata sztuki współczesnej. Można ją krytykować, ale nie wolno zignorować

Zanim zabraliśmy się do pisania „Za fotografię!”, doszliśmy jako socjologowie do wniosku, że obrazy nas najzwyczajniej w świecie znudziły. Bo się powtarzają, bo są banalne. A skoro obraz jest coraz mniej ciekawy, to co robić?

Surrealizm w polskiej sztuce stał się modny już jakiś czas temu. Zaczęło się od zmęczonego rzeczywistością malarstwa, teraz czas na fotografię. I to w dodatku historyczną