Dwutygodnik - strona kultury

Szybki dostęp

  • Skocz do treści
  • Skocz do głównej nawigacji Skocz do głównej nawigacji
  • Skocz do wyszukiwarki

Partnerzy

  • Wspieraj Dwutygodnik
  • Dom Spotkań z Historią
  • Stypendyści i stypendystki m.st. Warszawy
  • Projekt wyszehradzki
  • Nagroda Literacka m.st. Warszawy
Dwutygodnik - strona kultury

Nawigacja główna

  • Literatura
  • Teatr
  • Film
  • Sztuka
  • Muzyka
  • Media
  • Obyczaje
  • Ziemia
  • Felietony
  • Україна
  • Recenzje

Wyniki wyszukiwania

Archiwum

Zaznacz interesujące Cię tagi, a następnie kliknij "OK".

Bach film film amerykański film dokumentalny film polski internet komiks literatura literatura polska muzyka muzyka alternatywna
muzyka polska muzyka współczesna opera poezja poezja polska powieść seriale sztuki wizualne teatr teatr polski

Syndrom orkiestry na Titanicu

Syndrom orkiestry na Titanicu

Marcin Bogucki Muzyka

W przypadku oper i filharmonii jeszcze bardziej niż w teatrze dramatycznym ujawnia się zasada produktywności, konkurencyjności i widzialności. Czy będą one w stanie zrezygnować z zasady better, faster, stronger?

Metronom kosmicznej grawitacji

Metronom kosmicznej grawitacji

Tomasz Cyz Muzyka

Wytwórnia ECM skutecznie podsyca obecność Keitha Jarretta na rynku płytowym, wyciągając z archiwum coraz to nowe skarby. Teraz wybór padł na bachowski koncert z marca 1987

Nagłe zjawienie się Pobłockiej

Nagłe zjawienie się Pobłockiej

Adam Wiedemann Muzyka

Mam w domu kilkanaście wykonań cyklu Bacha Das Wohltemperierte Klavier i zwykle nie wiem, które wybrać, gdyż wszystkie są na swój sposób najdoskonalsze. Ewa Pobłocka swoją wersją WTK powoduje niezłe zamieszanie, postanawia nam bowiem przywrócić „Bacha romantycznego”

Pawilon małych drapieżców

Pawilon małych drapieżców

Adam Wiedemann Muzyka

Podczas „Sarabandy”, w której Anderszewski okazał się arcypoetą delikatności, zagrzmiały nagle armaty i gmach Filharmonii zatrząsł się w posadach. Zrozumieliśmy, że to nie nowe powstanie warszawskie, tylko kończy się koncert Orkiestry Świątecznej Pomocy

Bach przepisany

Bach przepisany

Tomasz Handzlik Muzyka

Totalnym szaleństwem jest wspólna kadencja Maseckiego i Orzechowskiego w Koncercie podwójnym c-moll. To muzyczna jatka, jakiej nie powstydziliby się giganci free jazzu

„Pasja wg św. Jana”  Gardinera i Brüggena

„Pasja wg św. Jana”
Gardinera i Brüggena

Tomasz Cyz Muzyka

Wolę Gardinera. Zdecydowanie. Ale oba wydania warto mieć na półce. I słuchać – nie tylko od święta. I nieważne – jako muzyki, czy jako modlitwy. „Ty mnie maluj dobrze…”. Dobrze grają

Pasja według Rihma

Pasja według Rihma

Tomasz Cyz Muzyka

„Deus Passus” Wolfganga Rihma kończy wiersz „Tenebrae” Paula Celana, poety, Żyda, tragicznie zmarłego po samobójczym skoku do Sekwany, o którym Émile Cioran napisał, że „nie był człowiekiem, tylko otwartą raną”

Miałem świadomość swojej wyjątkowości

Miałem świadomość swojej wyjątkowości

Rozmowa z Marcinem Maseckim Muzyka

„Jako dziecko mieszkałem w Kolumbii, wszyscy byli czarni i mieli czarne włosy, a ja byłem biały i miałem białe włosy. We wszystkich jasełkach byłem Jezusem” – przypominamy rozmowę z pianistą przed koncertem w Filharmonii Narodowej

MÓJ CHOPIN: I Bach

MÓJ CHOPIN: I Bach

Ewa Bieńkowska Muzyka

Tylko o dwóch kompozytorach można powiedzieć, że każdy fragment ich utworów jest doskonały, od razu umieszcza się w uchu jak zapowiedź szczęścia – to Chopin i Bach

Muzyczny ba(rok) 2009.  Płytowe cymesy i pawie

Muzyczny ba(rok) 2009.
Płytowe cymesy i pawie

Dariusz Czaja Muzyka

Ubiegły rok przyniósł kolejne naręcza płyt z nagraniami muzyki barokowej. Haendel, Purcell, Vivaldi, Bach, Biber. Opera, koncert instrumentalny, utwory solowe, arie... Oto perły najczystsze. I jeden falsyfikat

Jazzmani też  są uczniami Bacha

Jazzmani też
są uczniami Bacha

Rozmowa z Uri Cainem Muzyka

Sięgając po Bacha czy Mahlera, wykorzystujemy zawarte w ich muzyce struktury, współbrzmienia, harmonie czy tematy i tworzymy zupełnie nowe, własne kompozycje. To jest nasz cel

Czarny Piotruś

Czarny Piotruś

Dariusz Czaja Muzyka

W filmie Monsaingeona Anderszewski gra wyciąg fortepianowy z „Czarodziejskiego fletu”. Oto mozartowski paradoks: powaga gry, mocna świadomość formy, ale i cudowna lekkość swawolącego dziecka


ISSN 2299-8128

Wydawca

Nawigacja uzupełniająca

  • RODO
  • Dostępność
  • Informacja o cookies
  • Mapa strony
  • Biweekly
  • RSS
  • Wydanie EPUB
  • O nas
  • Kontakt

Nawigacja główna - wersja mobilna

Dwutygodnik - strona kultury
  • Literatura
  • Teatr
  • Film
  • Sztuka
  • Muzyka
  • Media
  • Obyczaje
  • Ziemia
  • Felietony
  • Україна
  • Recenzje
  • Multimedia
Newsletter

Nawigacja uzupełniająca -

  • RODO
  • Dostępność
  • Informacja o cookies
  • Mapa strony
  • Biweekly
  • RSS
  • Wydanie EPUB
  • O nas
  • Kontakt

Wszelkie prawa zastrzeżone

ISSN 2299-8128