Znośna lekkość życia Monika Ochędowska Literatura W debiutanckiej „Powszedniej historii” Sebastian Nowak mocno podkreśla nieważkość świata przedstawionego oraz jego dryfowanie w nieokreślonym bliżej kierunku. Ostatecznie nic nie jest tym, czym się wydaje
Czas niemal odnaleziony Błażej Warkocki Obyczaje Antologia „Cała siła, jaką czerpię na życie” to właściwie powieść współczesna, bazująca na autentyzmie i dowodząca, że poprzez okazanie własnej kruchości można pokazać siłę
Gorączka Klara Cykorz Literatura W „Dziewczynie, kobiecie, innej” Bernardine Evaristo tworzy swoją Wielką Narrację poprzez opowiadanie o ludziach, którzy sami się z wielkimi narracjami zmagają, grzebią w nich, odrzucają je, współtworzą. Opowiada o próbach wykrzyczenia doświadczenia, sprzecznościach aktywizmu
Przemoc i bunt Agnieszka Haska Obyczaje Ludowa historia Polski, którą rekonstruują Adam Leszczyński i Michał Rauszer, to nie tylko opowieść o ciągłości władzy i niewoli, przemocy, niespełnianych obietnicach i przepaści pomiędzy elitami oraz ludem. To także – a może mimo wszystko – historia emancypacji
Listy do ciotki Monika Ochędowska Literatura Powieść Anny Dziewit-Meller „Od jednego Lucypera” próbuje odczytać powojenną historię Polski bez klasycznego patriarchalnego klucza, zwracając polityczne emocje trzem pokoleniom kobiet
Queerowa sztuka troski Piotr Fortuna Sztuka Sobel wystawą „Lezby” nie tyle wychodzi z szafy, ile nas do szafy zaprasza, symbolicznie odwracając porządek pomiędzy społeczną normą i odstępstwem
Gdzieś za połową drogi Renata Lis Literatura W „Argonautach” Maggie Nelson nie tworzy przypisów do Barthes’a, Wittgensteina czy Butler. Jej chodzi o życie i śmierć. Gra o wszystko, i to stąd bierze się moc, z jaką książka zasysa czytelniczkę
Misja ocalenie Anna Szudek Muzyka Przemoc w tekstach Moor Mother jest traktowana jako część zwykłego doświadczenia Afroamerykanów. Jedyną adekwatną do niej formą ekspresji jest wokalny i instrumentalny krzyk. I utwory nieprzekraczające zwykle dwóch minut, krótkie jak punkowe manifesty
Opera demokratyczna Stefan Drajewski Muzyka „Paria” Moniuszki w reżyserii Grahama Vicka daje fanowi opery rzadką okazję, by znaleźć się naprawdę blisko wykonawcy. Odbiorca może wybrać bohatera i śledzić go, jak w teatrze ulicznym. Widzi pot spływający z czoła śpiewaka
Duch surfingu Agata Sikora Obyczaje Zawsze zachwycała mnie uprzejmość nieznająca kolorów skóry, różnic ubioru i akcentów. Ale czy mój entuzjazm nie jest narzędziem symbolicznej przemocy? „Dwutygodnik” i „Szum” zapraszają w poniedziałek 1 października o 18:00 do warszawskiego Baru Studio na dyskusję o krytyce artystycznej w czasach politycznej poprawności
Modna jak Lancia Lambda Magdalena Idem Obyczaje Halina prowadzi ciężarówkę podczas ewakuacji złota Banku Polskiego. Klementyna wypożycza auta Kiepurze. Maria samotnie przemierza austro-daimlerem alpejskie przełęcze. Lunia przepędza krowy, żeby móc przejechać lancią
Inteligenci bez tradycji Jakub Zgierski Literatura Świat Eleny Ferrante jest nasycony milczeniem o winach przeszłości. O tym, dlaczego jedni wyszli z wojny bogatsi, a inni martwi. O domach, które w tajemniczy sposób zmieniły właścicieli. O dawnych faszystach, którzy teraz prowadzą bary i wędliniarnie
