Miłość nieodwzajemniona Bartosz ŻurawieckiFilm Internetowe rozproszenie obnażyło prawdę, której długo nie chcieliśmy przyjąć do wiadomości. Kino jest narzędziem alienacji. Alienacji jedynie pogłębianej przez technologię. O książce „Nowa kinofilia”
Film jako narzędzie myślenia Rozmowa z Mirosławem PrzylipiakiemFilm W polskim kinie najbardziej brakuje odwagi. W rezultacie w narracji czy formie filmowej jesteśmy po prostu anachroniczni. Nasi filmowcy wybierają bezpieczne rozwiązania – mówi autor książki „Kino stylu zerowego”
Filmy na receptę Rozmowa z Małgorzatą KozubekFilm Każda rozsądna filmoterapia zaczynać się powinna nie od filmu, a od widza – jego doświadczeń, inteligencji i wrażliwości, a także osobistych preferencji filmowych. Nie można przepisywać filmów niczym leków na receptę
Drapanie celuloidu Bartosz ŻurawieckiFilm Kornatowska drapała swymi eleganckimi, starannie pomalowanymi paznokciami, aż odsłaniało się jądro dzieła. Jądro, które pewnie wielu twórców chętnie pozostawiłoby wstydliwie zakryte
Przygoda antyfilmowa Adam KrukFilm W „Przygodzie w pociągu” Justyna Żelazko podejmuje się misji ekumenicznej – ważniejsze od aspektu narodowego czy politycznego staje się to, co łączy obrazy Kawalerowicza, Hasa czy Kutza z rodzącą się na całym świecie poetyką kinowego modernizmu
Nana jest zwierzęciem Harun Farocki i Kaja SilvermanFilm W „Żyć własnym życiem” Nana mówi: „Do widzenia. Przecież już panu mówiłam”. Mężczyzna odpowiada: „Nie jest pani miła. Zafundowałem pani bilet”. Nana odparowuje: „Tak bywa”. Za pomocą tych kilku drobiazgów Godard mówi nam wszystko, co powinniśmy wiedzieć
Skradający się neomodernizm Rozmowa z Rafałem SyskąFilm Jeśli Susan Sontag w słynnym eseju „Rozpad kina” pisała w latach 90., że kinofilia umarła, dziś widać wyraźnie, że odżyła w nowych formach. Możemy mówić o prawdziwym renesansie kina – mówi Rafał Syska, autor książki „Filmowy neomodernizm”
Biografia Zaorka Rafał MarszałekFilm Książka o „Zaorku” czy o Zaorskim? Trudno dociec. W dobie rozpasanego, a zarazem wykalkulowanego ekshibicjonizmu, rozmowa Zaorskiego i Zawiślińskiego zaleca się dyskrecją
Stanley Kubrick. Jeden z nas Bartosz ŻurawieckiFilm Procesy kanonizacyjne są istotnym elementem religii zwanej kinem, a Kubrick z wielu powodów nadaje się do wyniesienia na ołtarze, choć pewnie jako racjonalista i sceptyk nie byłby tą szopką zachwycony
Głuche echo Piotr MirskiFilm Machulski jawi się w książce Majera jako postmodernista, dla którego „zabawa kinem” tożsama jest z siermiężnym mieleniem schematów i tanimi intertekstualnymi gierkami
Słowo na Q Adam KrukFilm Radkiewicz analizuje nie tylko wybuch, ale i schyłek New Queer Cinema. Rozważa też jego przemiany: w niespełnioną obietnicę lub – w wersji optymistycznej – w „queerowy neorealizm”
Jak nie widać, jak widać Jakub SochaFilm „Maskarady męskości” to najważniejsza książka o polskim kinie, jaką przyszło mi ostatnio czytać, w której autor brawurowo przepisuje jego historię i pokazuje, że to, czego niby nie ma, jak najbardziej jest
