Zjadanie filmu Marcin StachowiczFilm Struktura „Historii filmu awangardowego” jest wielkim garem, do którego cały czas wpadają nowe składniki: dadaiści mieszają się z symfonią wielkomiejską, Germaine Dulac tworzy gęsty sos pod pierzyną z queerów Jacka Smitha. Nie mówię, że to źle, raczej – średnio „ogarnialne”
Wujaszek Allen Bartosz ŻurawieckiFilm Najciekawszy w autobiografii Allena jest aspekt, z którego on sam zdaje się nie do końca zdawać sprawę, a przynajmniej nie poddaje go zanadto autokrytycznej refleksji. Mianowicie: aspekt klasowy. Wątek awansu społecznego i kulturowego
Widmo krąży Bartosz ŻurawieckiFilm Najsilniej przenika kino III RP coś, co Michał Piepiórka nazywa „narracją inteligencko–moralizującą”. Charakteryzuje się ona, jak sama nazwa wskazuje, nieustającym pouczaniem z pozycji elitarnych
Hongkong – znikające miasto Bogna KoniorFilm Młodzi Hongkończycy są zżyci z popkulturą w sposób, jaki u ich społecznie zaangażowanych europejskich rówieśników może budzić zaskoczenie. Wyobraźnia Ruchu Parasolek jest przemożnie nacjonalistyczna, nostalgiczna i popkulturowa
Ach, jak pięknie piliśmy! Bartosz ŻurawieckiFilm Czerkawski urodził się w pamiętnym roku 1989, dlatego też jego książka, nosząca podtytuł „Rozmowy o życiu filmowym w PRL-u”, napisana została z perspektywy „dziecka przełomu”
Miłość nieodwzajemniona Bartosz ŻurawieckiFilm Internetowe rozproszenie obnażyło prawdę, której długo nie chcieliśmy przyjąć do wiadomości. Kino jest narzędziem alienacji. Alienacji jedynie pogłębianej przez technologię. O książce „Nowa kinofilia”
Film jako narzędzie myślenia Rozmowa z Mirosławem PrzylipiakiemFilm W polskim kinie najbardziej brakuje odwagi. W rezultacie w narracji czy formie filmowej jesteśmy po prostu anachroniczni. Nasi filmowcy wybierają bezpieczne rozwiązania – mówi autor książki „Kino stylu zerowego”
Filmy na receptę Rozmowa z Małgorzatą KozubekFilm Każda rozsądna filmoterapia zaczynać się powinna nie od filmu, a od widza – jego doświadczeń, inteligencji i wrażliwości, a także osobistych preferencji filmowych. Nie można przepisywać filmów niczym leków na receptę
Drapanie celuloidu Bartosz ŻurawieckiFilm Kornatowska drapała swymi eleganckimi, starannie pomalowanymi paznokciami, aż odsłaniało się jądro dzieła. Jądro, które pewnie wielu twórców chętnie pozostawiłoby wstydliwie zakryte
Przygoda antyfilmowa Adam KrukFilm W „Przygodzie w pociągu” Justyna Żelazko podejmuje się misji ekumenicznej – ważniejsze od aspektu narodowego czy politycznego staje się to, co łączy obrazy Kawalerowicza, Hasa czy Kutza z rodzącą się na całym świecie poetyką kinowego modernizmu
Nana jest zwierzęciem Harun Farocki i Kaja SilvermanFilm W „Żyć własnym życiem” Nana mówi: „Do widzenia. Przecież już panu mówiłam”. Mężczyzna odpowiada: „Nie jest pani miła. Zafundowałem pani bilet”. Nana odparowuje: „Tak bywa”. Za pomocą tych kilku drobiazgów Godard mówi nam wszystko, co powinniśmy wiedzieć
Skradający się neomodernizm Rozmowa z Rafałem SyskąFilm Jeśli Susan Sontag w słynnym eseju „Rozpad kina” pisała w latach 90., że kinofilia umarła, dziś widać wyraźnie, że odżyła w nowych formach. Możemy mówić o prawdziwym renesansie kina – mówi Rafał Syska, autor książki „Filmowy neomodernizm”
