Ładny tekst o potworze Aldona KopkiewiczLiteratura Anne Carson robi z eseju eksperyment, uruchamiając rozmaite literackie formy tak, by myślenie działało jako poezja. Jednak powtarzany w „Autobiografii czerwonego” mit o miłości wydaje się dziś dyskusyjny
Zagęszczanie Piotr SadzikLiteratura „Nic się nie działo” Tomasza S. Markiewki to próba zrobienia miejsca dla słów i doświadczeń tych, których perspektywy wygłuszał monolityczny konstrukt historii
Uciekam, więc jestem Rozmowa z Markiem BieńczykiemLiteratura Fugologia byłaby krokiem w stronę tych, którzy pozostają pod spodem zdarzeń. Chciałaby oddać głos nie tyle władzy wyznaczającej zasady i uznawanej za motor historii, ile outsiderom, nieuczestniczącym w walkach, skazanym na ratowanie się z ognia wydarzeń
Місто без тегів Юлія СтахівськаУкраїна Цієї весни ми не мріяли на балконі. У нашому районі отаборилася частина російських військ, вони влаштували в санаторії катівню
Destylat gniewu Agata SikoraObyczaje „Obumarła” Anne Boyer to rzeź: na konwencjach gatunku, obiegowych mądrościach, zbiorowym wyparciu. Rzeź taka, jakiej chemia dokonała na ciele autorki; taka, jakiej neoliberalny kapitalizm w wydaniu amerykańskim dokonuje na chorych
Strategie ocalania Monika ŚwierkoszLiteratura W „Czułym narratorze” Olga Tokarczuk konsekwentnie poszukuje w literaturze źródeł siły i ocalenia. Takiego, które nie tyle niweluje wszelkie ryzyko, ile akcentuje pozytywną rolę nieprzewidywalności, chaosu i przypadkowości
Fikołki i figle Zofia KrólLiteratura Dyskusja o kobietach eseistkach to znacznie więcej niż kwestia płci – to rozmowa o koniecznym rozszerzeniu eseistycznego doświadczenia. Poza dotychczasowe granice pochodzenia, perspektywy, tematu – przedpremierowy fragment książki „Prognoza niepogody”
Stan kompulsywnego zaprzeczenia Rozmowa z Michałem TabaczyńskimLiteratura „Pokolenie wyżu depresyjnego” to nie jest książka o depresji, to nie jest książka pisana depresją. Ona jest wprost: mową depresji. Halo, tu mówi depresja! Ja jestem tylko medium
Zmieniło się w Warsaw brzmienie Rafał WawrzyńczykLiteratura Artystyczne dossier Grzegorza Wróblewskiego jest bujne jak las w delcie Konga, chwaliły go tuzy formatu Marjorie Perloff. Ale nie u nas. U nas – nie za bardzo
Esej i kwanty Renata LisLiteratura Eseistyczny podmiot już dawno przestał być wyłącznie europejski, patriarchalny i biały. Gatunek ten uprawiają dzisiaj również kobiety, odmieńcy i skolonizowani, dla których Ateny, Rzym i Jerozolima niekoniecznie stanowią najważniejszy punkt odniesienia
Nie wszystko o mojej matce Łukasz NajderObyczaje „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” Marcina Wichy to przejmująca książka o tym, że po wszystkim nie zostaje nazbyt wiele, choć może się wydawać, że wspólne doświadczenia, ta sama krew i mieszkanie wypełnione przedmiotami gwarantują jakaś solidną formę trwania po śmierci
Jerzy Stempowski: talizmany niespiesznego przechodnia Wojciech KarpińskiLiteratura „Mógłby pozostać zamożnym erudytą-dyletantem, spędzającym czas na podróżach, na uczonych dysputach. I wojna światowa i rewolucja położyły kres tego typu egzystencjom” – przedpremierowy fragment książki „Twarze”
