Kawa z herbatą Maciej KrawiecMuzyka Gdzieś wyparowała chemia, która czyniła z sekstetu Franciszka Pospieszalskiego jeden z najbardziej ekscytujących polskich kolektywów jazzowych. Jego potencjał nadal jednak jest ogromny
Brzmiące ciała Filip LechMuzyka Majewska, Masecki i Poniedziałek – wokalistka, pianista i kulturysta – czempionka i czempioni w swoich dziedzinach próbują przekroczyć granice swojego ciała, wykonać repertuar niedostosowany do ich możliwości fizycznych
Syndrom orkiestry na Titanicu Marcin BoguckiMuzyka W przypadku oper i filharmonii jeszcze bardziej niż w teatrze dramatycznym ujawnia się zasada produktywności, konkurencyjności i widzialności. Czy będą one w stanie zrezygnować z zasady better, faster, stronger?
Raj na chwilę Tomasz CyzMuzyka Tak właśnie brzmi śpiew wszędzie tam, gdzie w biedzie, wojennej pożodze, wśród ruin i trupów kobieta – matka – próbuje uśpić małe dziecko. Kolędy Barbary Kingi Majewskiej i Marcina Maseckiego
Kącik marzeń i koszmarów Michał WieczorekMuzyka Polska muzyka okresu międzywojennego jest dziś nieoczekiwanym źródłem inspiracji. Na jej podstawie współcześni wykonawcy budują różne narracje – od nostalgii przez wyszukiwanie analogii ze współczesnością aż do tworzenia własnej, alternatywnej historii
Gram muzykę, nie tekst Rozmowa z Marcinem MaseckimMuzyka Nokturny Chopina znam od dziecka i słyszałem je miliony razy. Dlatego postanowiłem zagrać je ze słuchu, z pamięci, z pominięciem nut. Słuchałem i powtarzałem, słuchałem i powtarzałem. To było niezwykle uwalniające
Ucho, oko, ciało, dźwięk Adam SuprynowiczMuzyka Festiwal Instalakcje w Nowym Teatrze to jedna z nielicznych świeżych intelektualnie propozycji muzycznych w Warszawie. W zdefiniowanej przez Wojciecha Blecharza i Pawla Mykietyna idei tkwi zarazem istotny element edukacyjny
Bach przepisany Tomasz HandzlikMuzyka Totalnym szaleństwem jest wspólna kadencja Maseckiego i Orzechowskiego w Koncercie podwójnym c-moll. To muzyczna jatka, jakiej nie powstydziliby się giganci free jazzu
Masecki gra Scarlattiego Marta NadziejaMuzyka Rozpięty między pianinem a fortepianem Masecki nie musiał dwoić się i troić. Ta namacalna rozpiętość wcale go nie wyczerpywała
Miałem świadomość swojej wyjątkowości Rozmowa z Marcinem MaseckimMuzyka „Jako dziecko mieszkałem w Kolumbii, wszyscy byli czarni i mieli czarne włosy, a ja byłem biały i miałem białe włosy. We wszystkich jasełkach byłem Jezusem” – przypominamy rozmowę z pianistą przed koncertem w Filharmonii Narodowej
Improwizacje Marcina Maseckiego Marta NadziejaMuzyka Marcin Masecki niczym didżej miesza i sampluje wszystko, co do tej pory nagrał i usłyszał. Solowa płyta „Bob” pokazuje go jako mistrza skrajnych rozwiązań
