Dwutygodnik - strona kultury

Szybki dostęp

  • Skocz do treści
  • Skocz do głównej nawigacji Skocz do głównej nawigacji
  • Skocz do wyszukiwarki

Partnerzy

  • Wspieraj Dwutygodnik
  • Dom Spotkań z Historią
  • Stypendyści i stypendystki m.st. Warszawy
  • Projekt wyszehradzki
  • Nagroda Literacka m.st. Warszawy
Dwutygodnik - strona kultury

Nawigacja główna

  • Literatura
  • Teatr
  • Film
  • Sztuka
  • Muzyka
  • Media
  • Obyczaje
  • Ziemia
  • Felietony
  • Україна
  • Recenzje

Wyniki wyszukiwania

Archiwum

Zaznacz interesujące Cię tagi, a następnie kliknij "OK".

film film amerykański film dokumentalny film polski internet komiks literatura literatura polska muzyka muzyka alternatywna muzyka polska
muzyka współczesna opera Pina Bausch poezja poezja polska powieść seriale sztuki wizualne teatr teatr polski

Śpij pięknie

Śpij pięknie

Paweł Soszyński Teatr

„Gdyby Pina nie paliła, to by żyła” Cezarego Tomaszewskiego to spektakl poruszający, skromny, często piekielnie śmieszny, a przy okazji – przekonujące, bo niewymuszone, pożegnanie zmarłej reformatorki tańca

Koncepcja i obecność

Koncepcja i obecność

André Lepecki Teatr

Chciałbym zapropono­wać interpretację „niestabilnego gruntu” współczesnego tańca europejskiego; niestabilność ta nie sugeruje jednak słabości czy braku fundamentów. Jest raczej postawą

Cenię proste formy

Cenię proste formy

Rozmowa z Raimundem Hoghe Teatr

Kiedy pracuję z tancerzami, zapraszam ich do mojej przestrzeni. Są jak goście, którzy przychodzą z wizytą. Mają swobodę ruchów, mogą robić, co chcą. Nie zmieniają jednak wystroju wnętrza, mebli czy ścian

Powtórzenia i przenikania

Powtórzenia i przenikania

Julia Hoczyk Teatr

Powstała z połączenia „Cafe Müller” i „Frühlingsopfer” Piny Bausch całość przynosi pesymistyczną wizję świata: wzajemne spotkania są tu ulotne i naznaczone niespełnieniem, a jego mieszkańcy żyją w letargu

Gry z pamięcią o Bausch

Gry z pamięcią o Bausch

Anna Królica Teatr

W „Vollmond” Pinie Bausch udało się uchwycić, a później odtworzyć na scenie, chwilę szczęścia. Do tej pory częściej pokazywała niespełnione tęsknoty, utajone pragnienia bliskości, rozczarowanie

Polski Tanztheater?

Polski Tanztheater?

Anna Królica Teatr

Ciekawe, że w 1973 roku powstał zarówno Tanztheater Wuppertal Piny Bausch w Niemczech, jak i Polski Teatr Tańca – Balet Poznański. Oba te teatry inicjują nową tradycję myślenia o tańcu, ale są sobie formalno-estetycznie obce

Teatr intymny  Raimunda Hoghe’a

Teatr intymny
Raimunda Hoghe’a

Anna Królica Teatr

W jednym z wywiadów choreograf Raimund Hoghe dramatycznie pytał: „Co jest takiego w moim ciele, że pokazanie go wywołuje skandal?”. Może dlatego jego spektakle stają się historią ciała i przebytej w dzieciństwie choroby, która zostawiła trwały ślad w postaci deformacji

OPERA NA EKRANIE:  Orfeusz i Eurydyka,  i Pina Bausch

OPERA NA EKRANIE:
Orfeusz i Eurydyka,
i Pina Bausch

Tomasz Cyz Muzyka

Kiedy Orfeusz-śpiewak opowiada o pięknie tego świata, Orfeusz-tancerz chodzi po scenie w sposób bardzo naturalny. Wszystko jak znak rozpoznawczy teatru tańca Piny Bausch, która chciała przywrócić taniec rzeczywistości

„Święto wiosny”. Powracający gest choreografów

„Święto wiosny”. Powracający gest choreografów

Anna Królica Teatr

„Kolejne wersje urastają do rangi rytuału, ceremonii, nadającej ciągłość, a nawet sens historii tańca”– 29 maja minęła 100. rocznica prawykonania „Święta wiosny” Strawińskiego

PINA BAUSCH (1940-2009):  Pożegnania

PINA BAUSCH (1940-2009):
Pożegnania

Beata Stasińska Teatr

W „Nefés”, jak w życiu, trwa karuzela ludzkich zabiegów, uwiedzeń, demonstracji i odejść. Tyle tu powtórzeń i tyle energii, by pokazać, jak – mimo ich oczywistości – są one nasze i prawdziwe

PINA BAUSCH (1940–2009):  Była niesamowita, świetna…

PINA BAUSCH (1940–2009):
Była niesamowita, świetna…

Teatr

Komuna Otwock, Węgajty i Teatr Cinema wspominają Pinę Bausch i opowiadają o wrażeniach z ostatniego przedstawienia „Nefés”

PINA BAUSCH (1940-2009):  Zatańcz ze mną

PINA BAUSCH (1940-2009):
Zatańcz ze mną

Tomasz Cyz Teatr

Zbliżenie na Pinę Bausch. Smukłe, chude ciało jak posąg. Ciało, które było w stanie wyrazić więcej niż słowo. Bo nigdy nie mówiło wprost. Dosadnie. Odsyłało dalej. Odsłaniało


ISSN 2299-8128

Wydawca

Nawigacja uzupełniająca

  • RODO
  • Dostępność
  • Informacja o cookies
  • Mapa strony
  • Biweekly
  • RSS
  • Wydanie EPUB
  • O nas
  • Kontakt

Nawigacja główna - wersja mobilna

Dwutygodnik - strona kultury
  • Literatura
  • Teatr
  • Film
  • Sztuka
  • Muzyka
  • Media
  • Obyczaje
  • Ziemia
  • Felietony
  • Україна
  • Recenzje
  • Multimedia
Newsletter

Nawigacja uzupełniająca -

  • RODO
  • Dostępność
  • Informacja o cookies
  • Mapa strony
  • Biweekly
  • RSS
  • Wydanie EPUB
  • O nas
  • Kontakt

Wszelkie prawa zastrzeżone

ISSN 2299-8128