Pod drzwiami Hermesa Rozmowa z Miłoszem Biedrzyckim i Rafałem WawrzyńczykiemLiteratura Tomaž Šalamun był słoweńskim Allenem Ginsbergiem występującym w teledysku Boba Dylana, a w jakiejś mierze może i samym Bobem Dylanem, tyle że bez gitary i harmonijki. Jego wpływ na pokolenie obecnych trzydziesto- i czterdziestolatków piszących poezję w Polsce był ogromny
Bomby atomowe Rozmowa z Justyną CzechowskąLiteratura „Przejdź do historii” Linn Hansén to tom, który wypruwa flaki z ładnie poukładanego podręcznika do historii i układa je zupełnie inaczej. A raczej zgniata historię w kulkę i rzuca nam ją między oczy – mówi autorka polskiego przekładu
Po swoje Marek OlszewskiLiteratura Wspólnym mianownikiem poetyckich debiutów Banaszaka, Żabnickiej i Ketzera staje się wyrywanie doświadczenia z kontekstu oswojonego języka
Kompromitująca normalność Rozmowa z Joanną RoszakLiteratura Wierzę w opiekuńcze, interwencyjne siły sztuki i najwyraźniej różne instytucje pomagające uchodźcom także w nie wierzą
Nie, bo kobiet Maciej WoźniakLiteratura Poetki z antologii „Warkoczami” łączy pewien tembr emancypacyjny, nawet buntowniczy. Ale wypowiadane w wierszach „nie” bywa słabiej akcentowane niż następujące po nim „bo”
Brnijmy w to dalej Anna KałużaLiteratura Poezja w imię zrozumienia tego, czym jest twarde, poważne życie, nie uwolniła się od fikcyjnych historii i gier estetycznych, raczej zmieniła ich reguły. Świat jest skończony. Co można z tym zrobić, skoro już to wiemy?
Cokolwiek jest Michał SzymańskiLiteratura „Cztery poematy” Johna Ashbery’ego. Geniusz czy autor bezsensownych wierszy, które nie mówią nic? Jedno jest pewne – bez amerykańskiego poety współczesna polska poezja wyglądałaby zupełnie inaczej
Farsz i ciasto Michał SzymańskiLiteratura Po kilkudniowej lekturze książki Sendeckiego czułem się trochę tak, jakby mi kazano jeść z miski sam farsz – niby to smaczne, na pewno dobrze przyrządzone, ale o wiele za dużo i nie do końca wiadomo po co
O rzeczach i ludziach Zofia KrólLiteratura Dariusz Sośnicki to poeta już ukształtowany, o którym da się powiedzieć coś więcej niż o debiutancie. A jednocześnie poeta, o którym wielu jeszcze takich określających zdań nie wypowiedziano. I trochę strach bierze, bo – jak wiadomo – krytyka poezji w ogóle jest sprawą wątpliwą
Polkowski: gest cienia Paweł PróchniakLiteratura Wiersze z tomu „Cień” przenika chłód. Emblematem opisywanego w nich świata jest śnieg. Chrzęszczą w nim mozolnie dni ścięte mrozem – udręczone, okaleczone, okryte cieniem śmierci
Grzegorz Kwiatkowski, „Eine Kleine Todesmusik” Piotr KępińskiLiteratura Tak rozbitych słów i zdań dawno nie czytałem. W tej poezji nie znajdziecie „stałych fragmentów gry”, jakich wiele w wydawanych dziś tomikach. Te teksty nie zjadają same siebie. Dlatego ich publikowanie to wielkie ryzyko
Siła Tego Samego Alina ŚwieściakLiteratura Ryszard Krynicki częściej jest ostatnio autorem wyborów i wydań poprawionych niż całkowicie nowych tomów. Jego kolejne wiersze wybrane budzą więc nieuniknione pytanie: po co?
