Marsz muzealny Stach SzabłowskiSztuka Maszerować? Blokować? Siedzieć w domu? Na szczęście z odpowiedzią pośpieszyły muzea. Po zeszłorocznej fali wystaw o polskości nadeszła jeszcze większa fala projektów o niepodległości
Gorączka alkoromantyczna Iwona KurzSztuka Z książki i wystawy w Rastrze o związkach sztuki i wódki wyłania się obraz całkowicie męskiej kultury w zdeformowany sposób romantycznej – szablę zastępuje tu szklanka, zawsze pełna, ale zawsze oznaczająca pustkę
Światłowstręt Rozmowa z Wilhelmem SasnalemSztuka Kiedy z akademii zapędzaliśmy się do knajpy, to byliśmy nachlanymi, rozwydrzonymi gówniarzami. Teraz nie widzę takich ludzi. Choć zdarza mi się spotkać studentów popijających wino i pytających, jak zrobić karierę
Krakowska produkcja Stach SzabłowskiSztuka Zamiast zuniwersalizować polskie przeżywanie ojczyzny, na wystawie „Ojczyzna w sztuce” dochodzi do spolszczenia uniwersalnego pojęcia; ojczyzn jest wiele, ale wszystkie są takie same – i w mocakowskiej perspektywie wszystkie przypominają naszą
Polska na skraju niżu Monika OchędowskaLiteratura O ile Masłowska, Pustkowiak i Szpila szukają tego, co wspólne, poza światem przedstawionym, w bezpiecznej pozycji sytego czytelnika, o tyle Szczerek i Kołodziejczyk próbują tę bańkę dobrego samopoczucia przebić – o ostatnich literackich opowieściach o Polsce
Nakręca się mrok Rozmowa z Dorotą MasłowskąLiteratura Amerykańscy naukowcy pewnie już prześledzili, jaki proces neurologiczny zachodzi w pisarzu, kiedy odbija sobą mroczne połacie rzeczywistości. Na pewno to go nie pozostawia czystym i niewinnym
Paszporty białe, paszporty czerwone Witold MrozekTeatr Realną stawką „Końca przemocy” jest pytanie, na ile wciąż należymy do cywilizacji Zachodu. Jeśli kiedykolwiek do niej należeliśmy. Na ile uważamy, że prawa wywalczone przez tę bardziej „europejską” część Europy należą się wszystkim, zwłaszcza w Europie?
Polaki pokraki Darek ArestLiteratura „Powstanie – film narodowy” to komiks o filmie, który co prawda nie ma reżysera, ani scenariusza, ale jest za to z ducha arcypolski. Może dlatego, że powstaje dzięki finansowemu cudowi „umowy o dzieło” i instytucji „bezpłatnego stażysty”
Kącik biało-czerwony Karol SienkiewiczSztuka „Późna polskość” w Centrum Sztuki Współczesnej nie proponuje niczego, co mogłoby nam pomóc odnaleźć się w Polsce ery „dobrej zmiany”. W kuratorskim zestawieniu sztuka staje się rodzajem krzywego zwierciadła
Więcej porno proszę! Karolina PlintaSztuka Krytyka selfie-feminizmu spotkała się z niezwykłą aprobatą, która wprawiła mnie w dyskomfort. „Nareszcie ktoś rozprawił się z tą hucpą” – usłyszałam ostatnio od swojego kolegi i wtedy w głowie zapaliła mi się czerwona lampka. A więc to tak, znów rozprawiliśmy się z kolejną kobiecą hucpą? Który to już raz w historii polskiej sztuki?
FANTAZJA: Na drugą stronę polskości Katarzyna CzeczotLiteratura Co jest po drugiej stronie polskości? Pewnie jakaś polskość nieoczywista, paradoksalna, trudna do przewidzenia. Tym, co interesuje Janion w krytyce fantazmatu, są „wyobrażenia, urojenia, przywidzenia” o charakterze zbiorowym
FANTAZJA: Cud na następnym! Marcin KulaObyczaje Wszelkie fundamentalizmy zawierają potężną dozę fantazji. Sama idea, że można zatrzeć ślady wszystkiego, co było, a co jest dziś oceniane negatywnie, jest nierealistyczna
