Nie tylko Barbara Niechcic nie wie, że jest kochana Rozmowa z Mikołajem Mikołajczykiem Teatr „Okres rewolucyjnej walki mam już za sobą, teraz mam czas na rozmowę” – mówi choreograf, performer, jeden z najciekawszych twórców niezależnej sceny tańca
Meg Stuart – niepoprawna ryzykantka Anna Królica Teatr Jako choreografka będzie konsekwentnie unikała pięknego, wystylizowanego ciała – w jej pracach dominuje normalność, często pokraczność. Interesują ją stany ludzkiego ciała, których nie da się kontrolować
MŁODA POLSKA CHOREOGRAFIA: Maria Stokłosa Jadwiga Majewska Teatr Patrząc na Stokłosę na scenie, ma się poczucie, że ruch przechodzi u niej najpierw przez głowę i przemieszcza się, wędruje, chodzi po ciele
„13 miesiąc. Requiem dla Brunona Schulza” Anna Diduch Teatr Nie jest łatwo mówić i pisać o tym przedstawieniu, przede wszystkim dlatego, że „13 miesiąc” jest dziełem do cna formistycznym
MŁODA POLSKA CHOREOGRAFIA: Izabela Chlewińska Marta Kula Teatr Występuje w Japonii i Meksyku, obecnie można ją oglądać w świetnym „Le Sacre” Dada von Bzdülöw. I choć sama z rezerwą mówi o własnej koncepcji teatru tańca, to właśnie na scenie buduje oryginalne, inteligentne choreografie
MŁODA POLSKA CHOREOGRAFIA: Joanna Leśnierowska Anna Koczorowska Teatr Przyglądając się karierze Joanny Leśnierowskiej w świecie tańca, można powiedzieć, że gra w nim niejedną rolę i – co istotne – role te wzajemnie się dopełniają
Baletowe „Opowieści biblijne” Anna Królica Teatr „Syn marotrawny” Balanchine'a do muzyki Prokofiewa, „Kain i Abel” Wesołowskiego do muzyki Panufnika oraz „Sześć skrzydeł aniołów” Przybyłowicza do muzyki Vivaldiego, Bacha, Pergolesiego i Prasquala – premiera Polskiego Baletu Narodowego
WST 2012: Dzień ostatni Wichowska/Soszyński Teatr Nie kalkuluje się coś ten teatr, nie opłaca. Tylko że ciągnąc te rozliczenia, doszlibyśmy do wniosku, że nic nam się nie opłaca
Wzbogacenie przez redukcję Anna Królica Teatr „Swan lake, 4 acts” Raimunda Hoghe nie ma w sobie lekkości oryginału ani baśniowego czaru. Od początku podstawową zasadą jest tu redukcja. Już wybór tego mechanizmu odejmowania, ogołacania rodzi smutek
Powtórzenia i przenikania Julia Hoczyk Teatr Powstała z połączenia „Cafe Müller” i „Frühlingsopfer” Piny Bausch całość przynosi pesymistyczną wizję świata: wzajemne spotkania są tu ulotne i naznaczone niespełnieniem, a jego mieszkańcy żyją w letargu
Gry z pamięcią o Bausch Anna Królica Teatr W „Vollmond” Pinie Bausch udało się uchwycić, a później odtworzyć na scenie, chwilę szczęścia. Do tej pory częściej pokazywała niespełnione tęsknoty, utajone pragnienia bliskości, rozczarowanie
„Rekonstrukcja” Leśnierowskiej Witold Mrozek Teatr Leśnierowska bywała dotąd kuratorką, dramaturżką i doradczynią artystyczną. „Rekonstrukcja” to jej pierwsze tak wyraźnie „autorskie” wystąpienie
