Tęsknota za czymś wielkim Rozmowa z Jarosławem MikołajewskimLiteratura Niektórzy czytelnicy woleliby, żeby było może mniej prawdziwie, a bardziej „ładnie”, ale nie dam im tej satysfakcji – mówi autor nowego przekładu „Boskiej Komedii”
Mała podróż Esther KinskyZiemia Węzeł ciasnoty rozplątał się w trakcie chodzenia. Świat znów się poszerzył. Teraz nadszedł wieczór, na wschodzie za górami niebo jest prawie zielone, na zachodzie pomarańczowe
Luca Guadagnino: pocztówki z utopii Adam KrukFilm Włosi mają Luce Gaudagnino za złe, że na Italię patrzy oczami obcokrajowca i tworzy widokówki dla Amerykanów
Wibrator w krwi skąpany Tomasz PstrągowskiLiteratura Komiks Tamburiniego i Liberatorego to brawurowa, undergroundowa jazda bez trzymanki. Brutalny, seksistowski żart, który nie zrewolucjonizował komiksu, ale na pewno przesunął granice tego, co można w nim pokazywać
Podróż jako ćwiczenie duchowe Rafał NahirnyLiteratura „Gdzieś dalej, gdzie indziej” to książka, którą trudno zamknąć w jakiejkolwiek przegródce. Apulia Dariusza Czai nie jest stabilną konstrukcją. To projekt antropologii niepokoju
„Italiani” Łukasza Barczyka Krzysztof ŚwirekFilm „Italiani” jest opowieścią skoncentrowaną na formie, w której widz niemal od początku rozpoznaje schemat i może czekać na kolejne rozwiązania z właściwym dystansem
„Wideokracja”,reż. Erik Gandini Jakub SochaFilm „Wideokracja”, mocne, wywrotowe kino, uderza zarówno w demokrację, jak i w mężczyzn. Gandini pokazuje, że dzisiejsze Włochy są zarządzane przez męski fantazmat
JESZCZE NIE W POLSCE: Czy Włochy istnieją? Joanna UgniewskaLiteratura Katastroficzna książka znanego włoskiego reportera, który udał się w podróż po własnym kraju. Czy Włochy są krajem przypadkowo zjednoczonym i trwale prowizorycznym?
Jedzenie jako przedstawienie. Notatki z Rzymu Tomasz KireńczukObyczaje We Włoszech, gdzie jednoczesne jedzenie panino i picie kawy uznawane jest za objaw barbarzyństwa, wizyta w trattorii nie może być zwyczajnym doświadczeniem
Zobaczyć Neapol, zrozumieć Neapol Tomasz KireńczukTeatr W „Napoli” performerzy z Muta Imago ukazują mroczny Neapol z czasów wojny. Dziwnie ogląda się ten spektakl w dzisiejszym, kontrolowanym przez mafię mieście
