Ludziom się coś nie składa Rozmowa z Miriam SyngerObyczaje Może żydowska historia mojej rodziny nie miała skończyć się wraz z przedwojenną asymilacją ani w trakcie II wojny światowej? Może końcem jest powrót do korzeni i ponowne założenie tałesu?
Czarna suknia Beata ChomątowskaObyczaje Felicja, córka Salomei z Goscinnych i Edwarda (Efraima) Zwayera, przychodzi na świat w Dzień Dziecka. Dziś chciałoby się odczytywać to jako znak, ale ona sama z pewnością nie mogła dostrzec w dacie swoich urodzin zapowiedzi przyszłego zaangażowania
W erze bomb i gwiazd Marcin PrytMuzyka W 50. rocznicę Marca ’68 chcę opowiedzieć o swojej przygodzie z zespołem wokalno-instrumentalnym Śliwki. W związku z kontekstem muszę więc dodać: żydowskim – lider 19 Wiosen o historii łódzkiego zespołu bigbitowego
Wysepka dobroci Henryk GrynbergObyczaje „Każde uratowane przy moim udziale żydowskie dziecko jest usprawiedliwieniem mojego istnienia na tej ziemi...” – mówiła Irena Sendlerowa. A pomogła uratować więcej niż jakakolwiek inna pojedyncza osoba i żaden mit nie jest jej potrzebny. Wystarczy prawda
Opowieść o dwóch żydowskich miastach Henryk GrynbergLiteratura Antysemityzm literacki u Żeromskiego i Uniłowskiego był przypuszczalnie nieświadomy. Był w modzie i udzielał się. Nawet rycerzom postępu i sprawiedliwości. Trudno było się oprzeć
Dwuportret rodzinny Henryk GrynbergLiteratura „Czy możliwe jest prawdziwe ocalenie z Holokaustu?”. Nie jest możliwe, lecz nie zgadzam się z przesadną retoryką Wiesela: „Żyję, a więc jestem winien” – recenzja książki Moniki Sznajdermann
Duma, zabawa i milczenie Rozmowa z Tamarą SztymąMuzyka Przez wieki muzyka była dla Żydów nośnikiem duchowości. Była też medium, dzięki któremu gra się swoją kulturową tożsamością. Obecnie nowa muzyka żydowska jest tworzona głównie przez nie-Żydów, także dla nie-Żydów. Stała się czymś uniwersalnym. Pokazuje to wystawa w POLIN
Podwójne okulary Rozmowa z Moniką SznajdermanObyczaje Mogłam nakreślić dzieje obu moich rodzin w niezależny sposób: opisać rodzinę ojca i Zagładę oraz patriotyczne zaangażowanie przodków mamy. Ale moje dwie rodziny żyły obok siebie, na tej samej ziemi. Z jakiejś jednak przyczyny jedną dotknęła Zagłada, druga zaś w całości przeżyła – mówi autorka „Fałszerzy pieprzu”
Trzy klocki w puzzlach Rozmowa z Piotrem PazińskimLiteratura Tłumaczenie Agnona daje radość i przedziwnie uspokaja. Człowiek jest sam na sam z hebrajskim tekstem. To bardzo kojące. No bo reszta, wiadomo: bolą oczy, boli kręgosłup, boli tyłek, bolą zęby od landrynek, w żołądku chlupie kawa – mówi tłumacz „Przypowieści o skrybie”
Przewodnik po kłamstwie Henryk GrynbergObyczaje Dobre było jednym z najbardziej żydowskich miasteczek, w którym mieszkało sto żydowskich rodzin i mało kto inny. Wymazanie zgładzonych Żydów z mapy miejscowej pamięci jest oczywistym kłamstwem historycznym. Zniewaga ta ukazała się w sześciu tysiącach egzemplarzy nakładem Urzędu Gminy Dobre
Półżywy pamiętnik Henryk GrynbergLiteratura On sam nie jest ładny. Ma za długi nos i za wąskie czoło, zapadnięte policzki i za duże okulary, tak wyglądałby mały Kafka, gdyby nosił okulary
Ostoja Katarzyna JerzakLiteratura W „Pamiętniku 2” Grynberga sarny nie są romantyczne ani kiczowate. Załatwiają się na jego backyardzie, bo czują się jak w domu. Wyznaczają rytm obecności i nieobecności. Pojawiają się jako ucieleśnienie tych, którzy odeszli
