Ostrożna pamięć Maria KobielskaObyczaje Mniejszościowy pomnik działa często tak, jakby nie chciał się narażać dominującej pamięci. Może być postawiony na uboczu, tymczasowy, nietrwały, eufemistyczny, ale może też zostać przywołany do porządku: zasłonięty, zmieniony, zniszczony
Ludziom się coś nie składa Rozmowa z Miriam SyngerObyczaje Może żydowska historia mojej rodziny nie miała skończyć się wraz z przedwojenną asymilacją ani w trakcie II wojny światowej? Może końcem jest powrót do korzeni i ponowne założenie tałesu?
Czarna suknia Beata ChomątowskaObyczaje Felicja, córka Salomei z Goscinnych i Edwarda (Efraima) Zwayera, przychodzi na świat w Dzień Dziecka. Dziś chciałoby się odczytywać to jako znak, ale ona sama z pewnością nie mogła dostrzec w dacie swoich urodzin zapowiedzi przyszłego zaangażowania
W erze bomb i gwiazd Marcin PrytMuzyka W 50. rocznicę Marca ’68 chcę opowiedzieć o swojej przygodzie z zespołem wokalno-instrumentalnym Śliwki. W związku z kontekstem muszę więc dodać: żydowskim – lider 19 Wiosen o historii łódzkiego zespołu bigbitowego
Wysepka dobroci Henryk GrynbergObyczaje „Każde uratowane przy moim udziale żydowskie dziecko jest usprawiedliwieniem mojego istnienia na tej ziemi...” – mówiła Irena Sendlerowa. A pomogła uratować więcej niż jakakolwiek inna pojedyncza osoba i żaden mit nie jest jej potrzebny. Wystarczy prawda
Opowieść o dwóch żydowskich miastach Henryk GrynbergLiteratura Antysemityzm literacki u Żeromskiego i Uniłowskiego był przypuszczalnie nieświadomy. Był w modzie i udzielał się. Nawet rycerzom postępu i sprawiedliwości. Trudno było się oprzeć
Dwuportret rodzinny Henryk GrynbergLiteratura „Czy możliwe jest prawdziwe ocalenie z Holokaustu?”. Nie jest możliwe, lecz nie zgadzam się z przesadną retoryką Wiesela: „Żyję, a więc jestem winien” – recenzja książki Moniki Sznajdermann
Duma, zabawa i milczenie Rozmowa z Tamarą SztymąMuzyka Przez wieki muzyka była dla Żydów nośnikiem duchowości. Była też medium, dzięki któremu gra się swoją kulturową tożsamością. Obecnie nowa muzyka żydowska jest tworzona głównie przez nie-Żydów, także dla nie-Żydów. Stała się czymś uniwersalnym. Pokazuje to wystawa w POLIN
Podwójne okulary Rozmowa z Moniką SznajdermanObyczaje Mogłam nakreślić dzieje obu moich rodzin w niezależny sposób: opisać rodzinę ojca i Zagładę oraz patriotyczne zaangażowanie przodków mamy. Ale moje dwie rodziny żyły obok siebie, na tej samej ziemi. Z jakiejś jednak przyczyny jedną dotknęła Zagłada, druga zaś w całości przeżyła – mówi autorka „Fałszerzy pieprzu”
Trzy klocki w puzzlach Rozmowa z Piotrem PazińskimLiteratura Tłumaczenie Agnona daje radość i przedziwnie uspokaja. Człowiek jest sam na sam z hebrajskim tekstem. To bardzo kojące. No bo reszta, wiadomo: bolą oczy, boli kręgosłup, boli tyłek, bolą zęby od landrynek, w żołądku chlupie kawa – mówi tłumacz „Przypowieści o skrybie”
Przewodnik po kłamstwie Henryk GrynbergObyczaje Dobre było jednym z najbardziej żydowskich miasteczek, w którym mieszkało sto żydowskich rodzin i mało kto inny. Wymazanie zgładzonych Żydów z mapy miejscowej pamięci jest oczywistym kłamstwem historycznym. Zniewaga ta ukazała się w sześciu tysiącach egzemplarzy nakładem Urzędu Gminy Dobre
Półżywy pamiętnik Henryk GrynbergLiteratura On sam nie jest ładny. Ma za długi nos i za wąskie czoło, zapadnięte policzki i za duże okulary, tak wyglądałby mały Kafka, gdyby nosił okulary
