Trwoga i ekstaza Maciej PłazaLiteratura Lektura „Opowieści niesamowitych” to seans spirytystyczny, w którym pragnienie odmiennego bytowania rozjątrza się, lecz nie zaspokaja. Nie zabiera w podróż po wyimaginowanych światach, nie wyzwala rojeń o technologicznym wszechspełnieniu. Budzi niepokój, a nie koi go
Błędna wędrówka Aldona KopkiewiczMuzyka Ian Bostridge umieszcza „Podróż zimową” Schuberta na wielu różnych tłach, które zestawia ze sobą z niezwykłą sprawnością. Każda pieśń stanowi przyczynek do opowieści: o życiu Schuberta, o ówczesnej polityce i obyczajowości, o imaginarium romantycznym, a wreszcie o muzycznej stronie dzieła
FANTAZJA: Na drugą stronę polskości Katarzyna CzeczotLiteratura Co jest po drugiej stronie polskości? Pewnie jakaś polskość nieoczywista, paradoksalna, trudna do przewidzenia. Tym, co interesuje Janion w krytyce fantazmatu, są „wyobrażenia, urojenia, przywidzenia” o charakterze zbiorowym
Zaklęty przeklęty Aldona KopkiewiczLiteratura Nawet jeśli wiersze Wojaczka z tomu „Nie te czasy” nie są żadną nowością na tle znanej twórczości, to w nieudanym tekście temat razi bardziej. A może bez stylistycznego sztafażu karty zostają odkryte? Może właśnie tu autor odsłania się do końca?
Wielkie narodowe womitowanie Przemysław CzaplińskiLiteratura Poemat Dymińskiej uświadamia, że bulimia to także postawa poznawcza. Bulimiczka wie, że aby świat zrozumieć, trzeba się od świata oddzielić. Aby zaś od świata się odizolować, trzeba go zwrócić
Dziady przegranych Joanna JopekTeatr „Towiańczycy” Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina zdają się krążyć na szczątkach niepowstałej „Nie-boskiej” Olivera Frljicia, w kręgu jego tematów i inspiracji
PIĘKNA PORAŻKA: Polska post-Wajdowska Iwona KurzFilm Jedyne, co mogli bohaterowie Wajdy – mieszkańcy rzeczywistości bezalternatywnej – to umrzeć. Chciałoby się pięknie umrzeć, skoro umrzeć trzeba
Papier, kamień, nożyce – demonstracja Agnieszka MirahinaLiteratura Elektroniczny papier pozwala zobaczyć i odczytać w innym świetle to, co dziś już nieczytelne, „niepoczytalne” lub niepopularne – wiersze i dramaty polskiego romantyzmu
Romantyczny paraliż Marta BryśTeatr Ostatnie premiery w krakowskim Starym Teatrze – „Pan Tadeusz” i „Kordian” – nie wchodzą w dialog z polską rzeczywistością. Szkoda, zważywszy na to, że romantyczne myślenie posmoleńskie zawładnęło polską wyobraźnią zbiorową
SNOBIZMY: Nieznany list Juliusza Słowackiego do Matki Literatura „Mickiewicz improwizował, ale dosyć słabo, a wyglądał jak to on, opuszczony i niedbały, w chustce źle zawiązanej, po liderlichowsku, z pomiętym od koszuli kołnierzem i we fraku zasmolonym, posklejanym zaschniętą mazią, przykro woniejącą”
„Do hymnu!” Agata Diduszko-ZyglewskaTeatr Miśkiewicz i Sajewska nie dodają „Klubem polskim” nic nowego do tego, co już wiemy o romantyzmie, a jednak ich spektakl ma w sobie świeżość i moc. Świeżość wynika z zestawienia narracji, które zwykle się nie spotykają, a moc – z niezwykle otwartej formy
