Rzekomo trudna rzecz, którą chciałbym natychmiast powtórzyć Bartosz Sadulski Literatura Gargantuicznego kolosa Davida Fostera Wallace’a, liczącego w polskim przekładzie 1132 strony z posłowiem, czyta się całkiem normalnie, od lewej do prawej i w dół
Traktat logiczno-apokaliptyczny Michał Tabaczyński Literatura Najistotniejszym elementem „Kochanki Wittgensteina” jest zdanie Davida Marksona. Nie jakieś konkretne zdanie ani nawet nie każde zdanie powieści, ale raczej zdanie jako takie. Ilu pisarzy mówi nam, że ich powieść jest złożona ze zdań? Ilu ma taką odwagę?
Trans i pół kłamstwa J. Szpilka Literatura „Trans i pół, bejbi” Torrey Peters to mistrzowsko napisane czytadło, na przemian wyciskające łzy i śmiech, wzruszające i głęboko złośliwe. Ale siła tej powieści tkwi gdzie indziej: do melodramatycznych rozterek klasy średniej dopuszcza również trans dziewczyny
Umieć w kamp Agnieszka Wolny-Hamkało Literatura „Gniazdko dudków” to inna cywilizacja. Zestawienie czterech nazwisk autorów i tłumaczy jest ekscytujące i może powstrzymać recenzentów przed lekkomyślnym, uzurpacyjnym „niekoniecznie”
Ani kroku wstecz Bartosz Sadulski Literatura W „Centrali Europa” Vollmann szuka pierwiastka ludzkiego w życiorysach doszczętnie przeczesanych i przeoranych. I usiłuje dać, być może po raz ostatni, głos zmarłym, którzy stali się ikonami, pomnikami bądź kupką popiołu, szkieletem pochowanym na skraju lasu
Trywialne iluminacje Agata Pyzik Literatura „Tęsknota za lepszym światem” najlepiej pokazuje skalę możliwości Ottessy Moshfegh – zaskakujące zaangażowanie ciała, wchłaniania i wydalania, rozkładu, starzenia się, fizjologii i struktury ludzkiego pragnienia, które rzadko wygląda estetycznie
Zbrodnicze marzenia Jerzy Jarniewicz Literatura W „Między światem a mną” Ta-Nehisi Coates pisze nie o teoriach, ale o „batach powozowych, kleszczach, pogrzebaczach, piłach”. To jest nagi leksykon amerykańskiego rasizmu. A może prościej: to jest amerykański rasizm
Nikogo nie ma w domu Jerzy Franczak Literatura David Vann jest następcą nowoczesnych pisarzy obłędu. Uważnie wsłuchuje się w mowę szaleństwa, ale umieszcza ją w konkretnym kontekście społecznym: prowincjonalnej Ameryki, którą rządzą autorytet tradycji i bezmierna nuda
Świat pękł ze śmiechu Michał Tabaczyński Literatura W „Calypso” David Sedaris wciska nam dowcipy, szafuje sarkazmem i tryska ironią, żeby stworzyć sobie bardziej kontrastowe tło dla opowieści o grozie świata
Gdzieś za połową drogi Renata Lis Literatura W „Argonautach” Maggie Nelson nie tworzy przypisów do Barthes’a, Wittgensteina czy Butler. Jej chodzi o życie i śmierć. Gra o wszystko, i to stąd bierze się moc, z jaką książka zasysa czytelniczkę
Przewodniczący tej tragedii Bartosz Sadulski Literatura Denis Johnson pisał z grobu, z głęboką świadomością własnej śmiertelności. Nie bał się opiewać wielkich emocji i najniższych pobudek, a ruch między nimi, ciągła wymiana stanów świadomości, jest treścią jego pisarskiej spuścizny
Czarna, niewidzialna Aleksandra Kumala Literatura Jesmyn Ward – pierwsza niebiała autorka dwukrotnie nagrodzona National Book Award – konsekwentnie obstaje przy swoim. I przy swoich. Ta jawna stronniczość jest jej pisarską siłą
