Wyspy Rafał WawrzyńczykMuzyka Widowisko „Wyspa szalonych” Pierre'a Jodlowskiego nie ma obecnie szans choćby na cień popularności, jaką ponad 100 lat temu zyskał obraz „Wyspa umarłych” Böcklina. XXI-wieczna muzyka skazana jest na trud organizowania sobie znaczenia na własną rękę
Na co warto iść na Warszawską Jesień Krzysztof MarciniakMuzyka Warszawska Jesień jest jak brytyjski serial science fiction „Doctor Who”. Mijają dekady, ewoluują środki wyrazu, wciąż aktualizują się zbiorowe lęki, potrzeby i pragnienia. Zarówno festiwal, jak i serial próbują za tym nadążyć
Populizmy nowej muzyki Wioleta ŻochowskaMuzyka Scena muzyki współczesnej w dużym stopniu przypomina to, co dzieje się w krajowej polityce. Dominują ścierające się „prawica” i „lewica”, każda traktująca słuchaczy jak potencjalnych wyborców
MUZYKA 2.1: Teoniki Rożynek Jan TopolskiMuzyka Swobodnie czuje się na czterech kontynentach: muzyki współczesnej, nieakademickiej elektroniki, muzyki teatralnej i filmowego sound designu. Kompozytorkę napędza niecodzienna chęć działania w kolektywach oraz swoiste twórcze ADHD
#85 Penderecki Tomasz CyzMuzyka Już dwudziestopięcioletni Penderecki był w stanie na niewielkiej przestrzeni zrobić z nutami wszystko – od fantastycznych pulsujących połączeń harmonii, melodii i barwy, przez najgłębszą medytację, po erupcję rytmiczną z ducha Strawińskiego i Orffa
Odepchnąć się Rafał WawrzyńczykMuzyka Współczesność oznacza również współczesne sposoby bycia współczesnym. Sposoby te trzeba dopiero wynajdywać i partyzancko forsować, często nie mając pewnie pojęcia, co z tego wyniknie. Tylko nieliczni podejmują to ryzyko – relacja z 61. Warszawskiej Jesieni
Wenecka Jesień Krzysztof KwiatkowskiMuzyka Biennale Muzyki w Wenecji odbyło się po raz 61. Porównania z Warszawską Jesienią nasuwają się same
Kompozytorzy kompozytorom Krzysztof MarciniakMuzyka Co jeśli to nie sama muzyka współczesna, a jedynie mierność towarzyszącego jej dyskursu czyni jej odbiór niestrawnym dla szerokiej publiczności? Czy swoista brzydota samego systemu nie odrzuca dziś tak samo jak swego czasu odrzucały brzydkie dźwięki? – relacja z 60. Warszawskiej Jesieni
Przede wszystkim ucho Rozmowa z zespołem Spółdzielnia MuzycznaMuzyka W programach koncertowych brakuje twórczości muzycznej drugiej połowy XX wieku. I mało jest utworów, które są wyzwaniem przede wszystkim dla wykonawców. Naszym celem jest własny rozwój przy jednoczesnym łataniu tej dziury
Jesień nieco mniej radykalna Rozmowa z Jerzym KornowiczemMuzyka Będę szczęśliwy, jeśli Warszawska Jesień będzie kiedyś całkowicie kobieca. Mnie ostentacja i supremacja męskości męczy. Jak w życiu – jako upiorny syndrom szatni męskiej. Muzyka na szczęście nie zawsze ma płeć
Skrzyżowanie partytur Piotr KowalczykMedia Serocki był „nieśmiałym bokserem”. Andriessen żartował z Beatlesów. Björk modliła się do Pärta, zaś Boulez wystąpił gościnnie u amerykańskiego freaka. Serwis Music in Movement pokazuje nieoczywiste powiązania europejskich kompozytorów
Hakowanie dla dobra ludzkości Rozmowa z Krzysztofem CybulskimMuzyka Opera „Aaron S.” opowiada o amerykańskim hakerze i jest ideowo zakorzeniona w ruchu Open Source. Wykonuje ją zespół niemiecki, my zaś jesteśmy polskimi twórcami. W pracy nad dziełem użyliśmy Google Translate i towarzyszącego mu generatora mowy – opowiada Krzysztof Cybulski. Premiera na tegorocznej Warszawskiej Jesieni
