Mem o Polakach Igor KierkoszLiteratura „Wolnoć” Marcina Kołodziejczyka to proza stawiania siebie poza nawiasem. Narracja, która odgradza się tujami od tych, którymi gardzi. Czyli właściwie od wszystkich
Czarne skrzynki Monika OchędowskaLiteratura W „Samosiejkach” Dominika Słowik – uczennica Lema – próbuje pokazać, że zagrożeniem nie jest nie-ludzkie, ale lęk przed tym, co chce nam ono zakomunikować
Tak dobrze, że nigdzie Krzysztof SztafaLiteratura Zbiór opowiadań „O perspektywach rozwoju małych miasteczek” Małgorzaty Boryczki świetnie zdaje sprawę z nasycenia przedstawieniami plebejskimi w polskiej prozie. Wymagają one coraz bardziej charakternego punktu wyjścia
Złe życie Monika OchędowskaLiteratura W „Bestiariuszu nowohuckim” Elżbiety Łapczyńskiej i „Halnym” Igora Jarka oglądamy twarze, na których „odbiło się złe życie”, oraz te, które już nie wyrażają niczego. Nowa Huta wabi ciepłem, ale to ciepło raczej topi, niż grzeje
Rytmy życia Magda HeydelLiteratura Od chwili wyjazdu do Europy Katherine uwalnia się od ról przypisanych jej przez płeć, klasę, warunki ekonomiczne i kolonialne pochodzenie, by rozpocząć intensywny eksperyment, jakim było samodzielne, bezkompromisowe życie młodej pisarki w wielkim mieście
Świat pękł ze śmiechu Michał TabaczyńskiLiteratura W „Calypso” David Sedaris wciska nam dowcipy, szafuje sarkazmem i tryska ironią, żeby stworzyć sobie bardziej kontrastowe tło dla opowieści o grozie świata
Zagraj to jeszcze raz Maciej LibichLiteratura W „Talicie” Pawła Huellego fakty mieszają się ze zmyśleniem, ale nie umniejsza to ich prawdziwości. Postaci stworzone na potrzeby opowieści z równym powodzeniem mogą świadczyć o rzeczywistych zbrodniach
Próba zamknięcia Rozmowa z Mikołajem GrynbergiemLiteratura Nie da się zrozumieć, jak z osobna zostało zabitych sześć milionów ludzi. I nie da się skonfrontować ze smutkiem, który po nich pozostał. Powoli zaczynam rozumieć, że może to, co robię, to sposób przeżywania żałoby – mówi autor „Poufnego”
Przewodniczący tej tragedii Bartosz SadulskiLiteratura Denis Johnson pisał z grobu, z głęboką świadomością własnej śmiertelności. Nie bał się opiewać wielkich emocji i najniższych pobudek, a ruch między nimi, ciągła wymiana stanów świadomości, jest treścią jego pisarskiej spuścizny
Coś jest pod łóżkiem Monika OchędowskaLiteratura W „RuRu” Joanny Rudniańskiej historia jest scenografią kameralnych obrazków. Gułag w końcówce lat 50., antysemickie nagonki na uniwersytecie i rok 1968 są krajobrazem adopcji, romansów i rozwodów, aresztowań i prób samobójczych
Skóra świata Monika OchędowskaLiteratura „Mapa” Barbary Sadurskiej to opowieść o wspólnocie ludzi walczących o zobrazowanie świata, który wciąż się wymyka i rozprasza. Świata, który w momencie, gdy próbujemy go odwzorować, już nie istnieje
Wrzask nie wychodzi na ulice Łukasz ŻurekLiteratura W nowej książce Adama Kaczanowskiego rodzice boją się prawie wszystkiego: oceniającego spojrzenia przedszkolanki, reklam zabawek, reakcji córki na rzeczywistość. Ale także samego strachu
