/ Karol Sienkiewicz

Każdy obraz Moniki Misztal jest polem bitwy, ale opowiada raczej o niemocy niż sile. Artystka podnosi się, by za chwilę znów upaść

Otwierająca Bunkier Sztuki po remoncie wystawa „Daj mi wszystko”– daru Starmachów dla krakowskich muzeów – podkreśla dalsze symboliczne powiązanie galerii z MOCAK-iem. Drugim łącznikiem obu instytucji jest nowa dyrektorka Delfina Jałowik

Wystawa „I w puszczy” przypomina o trwającym od kilku lat kryzysie uchodźczym na polsko-białoruskiej granicy, a przy okazji sprawdza, co sztuka jest w stanie unieść

Wystawa X-Philes „Baśnie z krwi i kości” rozmywa granice sztuki i tożsamości, łącząc queerową poezję z rzeźbiarskim asamblażem

Awans często wiąże się z odcięciem się od rodziny. Patryk Różycki wykonuje duży wysiłek, by w orbicie swojej rodziny pozostać. Opowiada o niej równocześnie ze środka i z zewnątrz. Sztuka jest dla niego narzędziem poszukiwania bliskości z matką, ojcem, rodzeństwem

Gdyby nie ta książka, kto by dziś pamiętał o Ewie Mikinie? Procesy zapominania są okrutne, zwłaszcza wobec krytyków sztuki

W nowej książce Zbigniew Libera zaprasza do dialogu o swojej sztuce Łukasza Chotkowskiego. To dialog niekonwencjonalny, bo oparty na fantazji i intuicji, zgodnie z główną zasadą sztuki Libery – nic nie jest takie, jak się państwu wydaje

Na wystawie „Duby smalone” modne ostatnio wiejskie tematy ukazane zostały od takiej strony, że wydają się świeże i nowe, a zarazem zanurzone po uszy w aurze guseł i kuszących zabobonów

Daniel Rycharski chce zwrócić naszą uwagę na to, jak radykalnie zmienia się życie na wsi. Dlatego zorganizował w rodzinnej miejscowości wystawę w opuszczonym gospodarstwie

Czy da się robić muzeum z prawdziwego zdarzenia w kraju pozbawionym swobody intelektualnej i wolności słowa? M+ w Hongkongu jeszcze może opowiadać historię sztuki chińskiej bez zakłamań i pominięć. Pytanie: jak długo?

Holenderski dokument „Białe jaja na ścianach” na przykładzie Stedelijk Museum w Amsterdamie opowiada o wyzwaniach, z jakimi mierzą się dziś zachodnie instytucje kultury. Muzeum wypada co najmniej nieporadnie

Na wystawie Karola Radziszewskiego w Between Bridges w Berlinie musimy się znowu skonfrontować ze szkołą. Szkoła w jego odsłonie okazuje się oczywiście queerowo wyzwalająca

Nowa wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej stawia przed nami spore wyzwania, a jej główna bohaterka Anka Ptaszkowska wcale nam nie pomaga. Ale też sztuka ma to do siebie, że nie wszystko trzeba w niej rozumieć

Chociaż o Ai Weiweiu napisano już wiele, nie było jeszcze publikacji, która tak dobrze jak „Tysiąc lat radości i trosk” wyjaśniałaby korzenie jego sztuki i aktywizmu. A te dwie rzeczy idą u artysty w parze

Kanon sztuki lat 90. wydawał się raz na zawsze ustalony. Jednak od jakiegoś czasu próbuje w nim mieszać Kuba Banasiak. Jego wystawa „Ruchy tektoniczne” ma ambicje potrząsnąć historią sztuki

Wystawa w londyńskim Tate Modern to najlepsze, co przytrafiło się sztuce Magdaleny Abakanowicz od lat. I właściwe miejsce, by ją wreszcie (lub na nowo) zrozumieć

W setną rocznicę urodzin Fangora posypały się poświęcone mu projekty. Prześcigające się w Fangorowych wystawach instytucje już wiedzą, że artystę warto pokazywać, ale jakby nie były jeszcze pewne dlaczego

Trudno o bardziej odległe wizje muzeum niż na wystawach „Obywatele kosmosu” oraz „I ogień, i popiół” w Łodzi. Gorzej, że istnieje dla nich przyziemny kontekst – konkurs na stanowisko dyrektora Muzeum Sztuki prawdopodobnie wygrał Andrzej Biernacki

W ramach inicjatywy Druh Druha grupa prywatnych galerii z Warszawy na chwilę zaprosiła do siebie ukraińskich artystów. Powstał minifestiwal, skromny, ale różnorodny, solidarny w duchu, ale nie ckliwy

Documenta 15, kuratorowane kolektywnie przez indonezyjską ruangrupę, miało toczyć się wokół wspólnotowych praktyk. Niestety tonie w spirali oskarżeń

Wybór Kadera Attii na kuratora Berlin Biennale 12 okazał się trafiony. Attia z sukcesem przenosi strategie z własnej twórczości artystycznej na praktykę kuratorską

Małgorzata Mirga-Tas wystawą „Przeczarowując świat” w Pawilonie Polonia zdobyła serca weneckich biennalowiczów. Moje jej szyte obrazy skradły już dawno

Z rocznym opóźnieniem spowodowanym pandemią powraca weneckie Biennale Sztuki. Kuratorka tegorocznej edycji, Cecilia Alemani, przywraca wiarę w sens wielkich imprez

Zabrałam ze sobą tubę z pracami, niewielki plecaczek z dokumentami i komputerem oraz moje dwuletnie dziecko – mówi ukraińska artystka, której udało się przedostać z Kijowa do Warszawy

Dzielą je pokolenia i podejście do rzeźby. W Galerii Studio w Warszawie Alicja Bielawska rzuca nowe światło na „Poduszki erotyczne” Barbary Falender, ale nie wciela się przy tym w rolę drugoplanową

Zwiedzanie Warsaw Gallery Weekend jest jak wchodzenie do bańki, w której sygnały płynące z rzeczywistości nie mącą naszego dobrego samopoczucia

Wystawa w białostockim Arsenale przypomina mało znane losy białostockich anarchistów. Kuratorom udaje się też zadać pytanie o efektywność aktywistycznych i artystycznych strategii

Wilhelm Sasnal nie tylko przystawia nam lustro, ukazuje też, jak nieobiektywne, stronnicze jest nasze widzenie. Portretując Polskę jako pejzaż naznaczony Holokaustem, pyta o to, jak w nim żyć

Agata Bogacka nie zatrzymuje się na powierzchni. Często powtarza, że jej obrazy to wyraz przepracowywania emocji, relacji międzyludzkich. Abstrakcja czyni je bardziej uniwersalnymi

Dzięki globalnym protestom zaczęliśmy dostrzegać pomniki. I obserwujemy, jak łatwo można się ich pozbyć. Trudniejsze pytanie brzmi: czym je zastąpić?

Nie widzimy cierpienia pacjentów w szpitalach ani ciężkiej pracy lekarek i pielęgniarzy. Obliczem epidemii koronawirusa w Polsce stał się minister zdrowia. Z wyrazu twarzy Łukasza Szumowskiego próbujemy więc odczytywać, jak ma się nasze państwo

To wystawa jest podstawowym medium sztuki. Oczywiście istnieje sztuka pomyślana specyficznie do sieci, ale przekonujemy się dzisiaj dobitnie, że zdolności przystosowawcze tego medium są jednak ograniczone

Wystawy „Zniszczenia i kradzieże” na razie nie zobaczycie. Czeka na lepsze czasy. To smutny paradoks, że wystawa dotycząca zniszczeń i kradzieży sama została zamknięta

Kotka Mitusia wita wchodzących na wystawę z rysunku umieszczonego nad wejściem. Jej głowa znajduje się we wnętrzu różowego jelita-spirali – o wystawie Aleksandry Waliszewskiej

Gdyby Staszewskiemu udało się pokazać projekt przeciw strefom wolnym od LGBT w galerii, nieporozumienia by nie nastąpiły lub łatwiej byłoby je skorygować. Wobec sztuki jesteśmy bardziej ostrożni

AIDS, akcja Hiacynt, pikiety i politycy – przenoszą nas w lata 80. To głównie w tej dekadzie toczy się wystawa Radziszewskiego. Karol, urodzony w 1980 roku, ma wówczas zaledwie kilka lat, ale gdzieś dzieją się już rzeczy ważne, chociaż często w podziemiu, które zaważą na jego przyszłym życiu

Gdy na Zachodzie, a zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, epidemia AIDS wywarła ogromny wpływ na sztukę, w Polsce, głównie ze względu na inną dynamikę procesów emancypacyjnych, artyści niezwykle rzadko podejmowali ten temat

Wystawa w lokalu_30 opowiada o relacji dorosłych córek z matkami. To moment, w którym można już powiedzieć rodzicom: sprawdzam. „Echo” z tytułowej piosenki Nosowskiej może odbić się od córek i powrócić do matek

By sprawdzić, jak aktualnie wygląda chińska sztuka zgodna z linią partii, wybrałem się na 12. Ogólnokrajowy Festiwal Sztuki w Szanghaju. Gdzie, jeśli nie na tej przekrojowej wystawie, przekonam się, jak dzisiejsza propaganda przekłada się na sztukę?

Bez zadania pytań o Zagładę, o jej wizualne ślady i świadectwa, o reakcje polskich artystów i artystek, o jej następstwa dokonujemy „wielkiego retuszu” historii sztuki w Polsce – mówi autorka „Afektu Strzemińskiego”

Spojrzenia to konkurs, który ma nas poruszać: od nominacji, przez wystawę, po przyznanie nagród. Tymczasem nie wydają się nim bardzo podnieceni nawet sami artyści, a i fałszywy alarm bombowy podczas wernisażu wystawy w Zachęcie nikogo specjalnie nie wzruszył

Moc fotografii Joanny Piotrowskiej leży w tym, jak łatwo można się w nich odnaleźć, mimo wyraźnej sztuczności aranżowanych przez nią sytuacji. Przeglądamy się w zdjęciach, instynktownie wyczuwając w sobie podobne, trudne do zwerbalizowania lęki

Szerując ten tekst, jednocześnie go kopiujesz. Ale kopiowanie stanowi fundament naszej globalnej kultury. Nie ma lepszego miejsca, by tego dowieść, niż Chiny, i lepszego artysty niż Maurizio Cattelan

Odkrycie kolekcji Hildebranda Gurlitta, marszanda nazistów, kilka lat temu wstrząsnęło Niemcami. Wystawa w Berlinie pokazuje wielowarstwowość problemu. I daje odpowiedź na to, jak się z nimi mierzyć: badania, głupcze!

Z daleka łatwo się nabrać. Pod czarnym, żałobnym baldachimem wiszą portrety trumienne. Wystarczy jednak zbliżyć się do nich o kilka kroków, by ujawniło się naszym oczom więcej szczegółów

Jeśli istnieje coś takiego jak tożsamość środkowoeuropejska, zdaje się mówić kurator „Orientu” Michal Novotný, to jest to zbiór resentymentów

Zapowiadany z pompą Krakowski Salon Sztuki to artystyczna stajnia Augiasza. Miało być egalitarnie, wyszło niepoważnie

Zreformowany, kryzysowy Warsaw Gallery Weekend okazał się imprezą wyjątkowo zróżnicowaną. Z jednej strony mieliśmy Fundację Galerii Foksal, z drugiej – jarmarczne popisy krakowskiej Potencji

Manifesta 12 w Palermo pokazuje, w jakim kierunku mogą podążać duże imprezy poświęcone sztuce współczesnej. Ma moc uwodzenia, ale skupia się na tym, co ważne – w skali miasta i Europy

Kuratorzy Berlin Biennale 10 stawiają sprawę jasno: nie szukamy wielkich idei, ratujemy co się da, może uda się na tym coś zbudować. Efektem jest skromna wystawa, bez tezy i bez wigoru

Wystawa „Zwierzęta domowe” w Bunkrze Sztuki to świat rozłożony na czynniki pierwsze i sklecony na nowo. Perwersje i kaprysy bezpieczne dla artystów, dla widzów mogą okazać się zakaźne

Co powstanie z połączenia „Pokłosia” Pasikowskiego i „Tęczy” Wójcik? W Sierpcu Daniel Rycharski ustawił macewy, które za dnia otacza tęcza z kwiatów, a nocą – tęczowe światła

Znany wcześniej z performerskiego duetu Polen Performance Mikołaj Sobczak powraca jako malarz i piewca kultury drag. Jego najnowszą  wystawę można uznać za malarski debiut z prawdziwego zdarzenia

W miniony weekend do Warszawy przyjechały galerie prywatne z różnych stron świata. Goszczą je wybrane galerie z Warszawy. Wspólne pokazy składają się na projekt Friend of a Friend

Pokazywany w Królikarni „Skwer” Karoliny Breguły mógł być piękną metaforą lęków przed konfrontacją z przeszłością. Artystka wolała ją jednak połączyć z opowieścią o własnej niemocy

„Wolne gesty” Uli Sickle w CSW to jedna z pierwszych wystaw choreograficznych w Polsce. Choreografią rządzi tu jednak tekst literacki

Otwarta w 2017 roku wystawa „#dziedzictwo” w Muzeum Narodowym w Krakowie zapowiada, co nas czeka w rocznicowym roku 2018 – konserwatywne laurki w niby-nowoczesnym przebraniu

Ludzi malowała płasko, zwierzęta na jej obrazach nabierają ludzkich cech. Zachęta przypomina twórczość malarki Marii Anto

Galeria Arsenał w Białymstoku przypomina postać urodzonego w tym mieście filmowca Dzigi Wiertowa. Czyni to jednak poprzez prace współczesnych polskich artystów

Salon Akademii, galeria Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, przypomina historię związanej z uczelnią legendarnej Dziekanki. Powraca pytanie o takie miejsca dzisiaj

Malowała głównie siebie. Wystawa Marii Lassnig w warszawskiej Zachęcie to podróż przez życie artystki

Pomada zawstydza polskie instytucje. Queerowe archiwum założył w pojedynkę artysta, festiwal zaistniał dzięki akcji crowdfundingowej. Materiał aż się przelewa. A polskie muzea milczą

Do obejrzenia Skulptur Projekte przyda się rower, aplikacja na smartfonie i dobra orientacja w terenie. Od czterdziestu lat niemieckie Münster obrasta nowymi dziełami sztuki

Dwa miesiące po inauguracji ateńskiej odsłony, Documenta 14 otworzyło się w Kassel. Chociaż zestaw artystów jest ten sam co w Atenach, nie jest to powtórka z rozrywki

Wystawa w prestiżowym madryckim muzeum, film Andrzeja Wajdy, nowe fakty w biografii – czy o Kobro i Strzemińskim powiedziano już niemal wszystko?

Wystawa „Potęga awangardy” w Muzeum Narodowym w Krakowie miała być jednym z najważniejszych wydarzeń Roku Awangardy, a ukazuje jedynie muzealną impotencję

„Późna polskość” w Centrum Sztuki Współczesnej nie proponuje niczego, co mogłoby nam pomóc odnaleźć się w Polsce ery „dobrej zmiany”. W kuratorskim zestawieniu sztuka staje się rodzajem krzywego zwierciadła

Documenta 14, zanim otworzą się w Kassel, nietypowo zagościły w Atenach. Niemcy robią wystawę w stolicy pogrążonej w kryzysie Grecji za sprawą polskiego kuratora Adama Szymczyka

Co się stanie, gdy do sztuki dorzucimy literaturę? Koszmar widza? Dwie wystawy w Warszawie za punkt wyjścia obierają tekst literacki, z różnymi efektami. „Życie. Instrukcja” w Zachęcie i „Ministerstwo Spraw Wewnętrznych” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej

Mimo że jego malarstwo przeżywało wzloty i spadki formy, trudno Davida Hockneya nie kochać. Choćby dla jego gołopupich chłopców

Świetne wystawy Pawła Bownika i Witka Orskiego w Arsenale w Białymstoku pokazują, jak wiele narzędzi mają do dyspozycji fotografowie w galerii

Zawsze i wszędzie ta nić czarna się przędzie. Nawet oglądając w Londynie amerykańskie malarstwo z połowy poprzedniego wieku, nie mogę przestać myśleć o Polsce, a w mojej głowie jak drzazga siedzi Monika Małkowska

Pierwsza retrospektywna wystawa Anny Zaradny, „Rondo znaczy koło”, zamienia się w przestrzenny, wizualno-dźwiękowy koncert rozpisany na piętro Bunkra Sztuki

Sharon Lockhart pokazuje właśnie nową odsłonę „Rudzienka” na wystawie w Fundacji Galerii Foksal. Czy to jednak dobry pomysł, by słynna amerykańska artystka reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji?

Salon Akademii przypomina postać Krzysztofa Junga i wydobywa najciekawsze momenty w jego twórczości – intymność i męsko-męską erotykę. Przy okazji powraca pytanie o milczenie

W najnowszej pracy, „Kolekcji”, Artur Żmijewski powraca do wątków, które eksplorował jakiś czas temu i – wydawało się – porzucił. Niekontrolowanie drżące ciała znowu wypełniają jego kadry

Odkąd weszliśmy do Unii Europejskiej, w sztuce zapanowała moda na sukces. Już nie ten wyimaginowany czy sztucznie napompowany. Teraz liczyło się tylko najwyższe miejsce na podium

Jeśli artyści czy kuratorzy interesują się wsią, to zazwyczaj jej obrazem już utrwalonym w kulturze

Wystawa „Kiedy znów będę mały” to wyraz pewnej tęsknoty, syndromu ucieczkowego przed dorosłością. Bez odpowiedzi pozostaje pytanie – kim właściwie są dzieci?

Open City to lubelski festiwal sztuki w przestrzeni publicznej. Pomnik się w jej definicjach nie mieści – i na odwrót. Ale co by było gdyby… Zapowiadał się ciekawy eksperyment. Niestety, artyści zrejterowali

Organizatorzy Międzynarodowego Biennale Plakatu rewidują formułę imprezy. Na razie wynikła z tego jedna świetna wystawa i trochę zamieszania

Jak być szczęśliwym w opasanym technologiami świecie – to jedno z głównych pytań, które stawiają sobie kuratorzy IX Berlin Biennale, kolektyw DIS. Ich postinternetowa optyka jest uwodząca, ale na każdym kroku ujawnia swoje ograniczenia

„Podróżnicy” w Zachęcie to tylko pozornie letnia wystawa. Podróżowanie to przywilej, który nie jest nam dany raz na zawsze. Wystarczy stanąć w kolejce po wizę w ambasadzie amerykańskiej, by przypomnieć sobie, że są paszporty równe i równiejsze

Zrezygnować z międzynarodowych kolekcji sztuki współczesnej to tyle, co przestać tłumaczyć literaturę obcą i wyrzucić za okno część własnej

Krakowski Bunkier Sztuki nowe otwarcie zaczyna od przyjrzenia się sobie jako instytucji, w jej historycznym i materialnym wymiarze. Punktem wyjścia jest rozpad

Muzeum Sztuki Nowoczesnej zamyka swą działalność w Emilii trzema wystawami dekonstruującymi pole sztuki. Czy to jeszcze karnawał, czy już taniec na tonącym statku?

Ada Karczmarczyk to artystka-misjonarka. W pstrokatych teledyskach głosi drogę do światła. Na razie trafiła w objęcia hipsterskiej prawicy

Mirosław Bałka się kurczy. Na przekrojowej wystawie w Łodzi odnajduje wartość w tym, co pozostaje po dziele, po wystawie

Trzy warszawskie wystawy pokazują, jak artyści pracują na kolekcjach sztuki, dwóch rzeczywistych i jednej wyimaginowanej. Co z tego wynika?

Wystawa Orłowskiego w CSW przypomina pokazy najlepszych dyplomów, mocnych, piątkowych, może z wyróżnieniem, a nawet z gwiazdką i słoneczkiem, ale jednak dyplomów

Wystawa w Galerii Władysława Hasiora w Zakopanem to kolejne podejście do twórczości artysty. Ciekawe, chociaż chaotyczne, wsobne i wymagające dopowiedzenia

Leszek Knaflewski zmarł przedwcześnie, nagle. Ale tak sformatował swą twórczość, że – gdziekolwiek dziś jest – śmieje się zza grobu

Nawet gdy bardzo chcesz, w galeriach prywatnych nie wszystko się może zdarzyć. Tegoroczny Warsaw Gallery Weekend potrafił jednak pozytywnie zaskoczyć

Wystawa „Kurz” w CSW odsłania ambicje instytucji u progu nowego otwarcia. Ale czy tytułowa metafora jest w stanie sprostać stawianym jej oczekiwaniom?

Mija 50 lat od I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, imprezy-legendy. Dlaczego obcowanie z tym, co po niej pozostało, sprawia zawód?

Pod zamkiem krzyżackim w Świeciu pojawił się wrak autobusu. W kilkanaście dni zmienił się w białe widmo – arkę, którą traktor przeciągnął na rynek miasteczka. Przedsięwzięcie firmował Paweł Althamer i lokalny dom kultury

Od lat trwa dyskusja o tym, co wolno artystom, a czego nie wolno, gdy podejmują temat Holokaustu. Tym razem powodem do utarczek stała się wystawa w Mocaku

Wystawa „Papież awangardy” poświęcona Tadeuszowi Peiperowi to wielopoziomowy wykład o historii polskiej awangardy i jej międzynarodowych koneksjach. Ostatnie słowo ma jednak Charlie Chaplin

W CSW Piotr Bosacki po raz pierwszy mierzy się z wystawą dużego formatu. Uwodzi widzów słowem, ale popełnia typowe błędy, jakie wiążą się ze zmianą skali

W Fundacji Galerii Foksal Sergei Tcherepnin inauguruje elektroniczny koncert. Wcielając się w postać grajka z niemieckiej legendy, sugeruje, że dźwięki mogą nad nami zapanować

W epicentrum tegorocznego Biennale w Wenecji znalazł się stary dobry „Kapitał” Marksa, ale – jak zwykle – wiele rzeczy kręci się tu po prostu wokół kapitału

Dwie wystawy, w Białymstoku i w Warszawie, traktują o sztuce jako dobru wspólnym, w jej skomplikowanych relacjach z historią i nostalgią. Ekspozycje łączy osoba kuratorki, Agnieszki Tarasiuk

Kamera! Akcja! Po klapsie nie ma odwrotu. Z filmów Omera Fasta się nie wychodzi. Zapętlają się w rytmie wschodów i zachodów, porywając nas ze sobą

Nie tylko galeria. Także więzienie, cmentarz, las – to miejsca, w których z powodzeniem pracują dziś artyści. Pokazuje to wystawa Artura Żmijewskiego w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie

Joanna Malinowska i C.T. Jasper nareszcie w Polsce! Partnerzy życiowi, w sztuce czasem związek, czasem rozwiązek, w Muzeum Sztuki w Łodzi ujawniają swój przepis na sztukę

Każda publikacja o polskiej sztuce lat 80. cieszy, zwłaszcza gdy dotyczy obszarów dla historii niemal dziewiczych. Obszernej książki doczekała się niedawno grupa Luxus. Ilość i jakość nie zawsze idą w parze

Anda Rottenberg przyzwyczaiła nas do ważkich tematów. Jej najnowsza wystawa „Postęp i higiena” to też nie przelewki. Słynna kuratorka pokazuje, jak szczytne idee mogą się łatwo zdegenerować

Od kilku lat Karol Radziszewski myszkuje w archiwach. Dosyć niekonwencjonalnych, ale jak archiwa, to przeszłość, a jak przeszłość, to duchy. Kluczem do tych archiwów jest gender

Wystawa „Państwo” Michała Slezkina to kolejne podejście do Odrobinii, fikcyjnego kraju stworzonego przez jego ojca w zabawie z przyjaciółmi. Jak wiele gier, i ta okazuje się mieć złowrogie, podwójne dno

Wystawa Teresy Żarnowerówny to opowieść o piętnie, jakie na twórczości awangardowej artystki wywarła wojna, nawet obserwowana z daleka – „wieść każda co do niej przez ocean biegła”

Wystawa Antje Majewski w Polach Magnetycznych opiera się na kruchym napięciu między słowem, obiektem i obrazem. Od dziecięcej kolekcji muszelek po całkiem dorosłe fiksacje

Tytuł wystawy Zbigniewa Warpechowskiego w Zachęcie, „To”, może odnosić się do wszystkiego. A jak wszystko, to nic, a jak nic, to Bóg. Czasami brakuje punktów zaczepienia, by zejść na ziemię

Żmijewski myślał o odtwarzaniu trudnych momentów z historii, a Belina sam się nawinął ze swoim projektem – oferując własne ciało. Oddawał się na godziny. Gdy zrobiło się niebezpiecznie, a Belina krzyczał, że rozrywa mu odbyt, Żmijewski przerwał zdjęcia – 6 października premiera książki Karola Sienkiewicza

Wystawą „Luftzug” Bałka powraca do Galerii Foksal, nie wchodząc do środka. Próbuje wywoływać duchy, ale legitymizuje galerię w jej dzisiejszej postaci

Grzegorz Drozd, artysta zamknięty w szklanej pułapce, ogłasza kapitulację galerii, konkretnie – Centrum Sztuki Współczesnej. Gdzieś w szczelinach zamkowych murów zapisana jest przyszłość

Kolejna wystawa w MOCAK-u za wspólny mianownik prezentowanych dzieł wzięła „zbrodnię”. Nie jest ani specjalnie strasznie, ani do końca poważnie, ani śmiesznie. Niepokoi kuratorska dezynwoltura

Goście wernisażu wystawy Romana Stańczaka w Galerii Stereo zadawali sobie pytanie, czy prace są nowe, czy powstały przed 20 laty. Bo nikogo by to nie zdziwiło

Zamiast tytułowego wybuchu sztuki, krakowski festiwal ArtBoom przynosi refleksję nad społeczno-ekonomicznym wykluczeniem. To idą zmiany?

Ósma edycja Berlin Biennale zamyka się w czterech ścianach muzeum. Horyzonty toczonych dyskusji wyznaczają granice archiwum i zbiorów

W pracach Daniela Malone’a sztuczność sztuki mierzy się z niepozostawiającą złudzeń rzeczywistością. Przy okazji Nowozelandczyk odkrywa Polskę. Tym razem w Białymstoku

O jej niekwestionowanym autorytecie decyduje nie tylko dorobek zawodowy, lecz przede wszystkim postawa i odwaga. Z Andą Rottenberg się nie dyskutuje – jej się słucha

Wydobywana z niepamięci Pauline Boty jest dowodem na istnienie feministycznie uświadomionej sztuki pop. Do tego doprawionej rewolucją seksualną

Plakaty Tomaszewskiego plasują się gdzieś pomiędzy ulicą a autonomicznym dziełem sztuki. Dzisiejsi projektanci patrzą na nie z zazdrością

Jeśli wystawa Władysława Hasiora w MOCAK-u miała odświeżać jego twórczość, jej efekt jest wręcz odwrotny. W wyniku kuratorskiej indolencji zawiewa nudą

Na „Czarze Warszawy” w Zachęcie Paulina Ołowska prowadzi widza przez fantazmaty mody, od nostalgii po marzenia. Produkt jest jednak jak najbardziej realny i czeka na klienta

Epicka wystawa „Co widać” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej ma ambicję pokazywać „jak jest” w polskiej sztuce. Przy okazji instytucja polemizuje sama ze sobą

Na wystawie w Stereo Wojciech Bąkowski karmi widza kuszącymi truizmami. Kto ma oczy, niechaj patrzy. Kto ma uszy, niechaj słucha

Paradoks „Tęczy” na placu Zbawiciela polega na tym, że jej budowniczy inną tęczę stawiają, a jej podpalacze inną tęczę niszczą

Jeśli to szaleństwo, jest w nim metoda. I jeśli to galeria Piktogram, to znowu czeka nas powrót do przyszłości… w lata 80. poprzedniego wieku. Do końca listopada trwa wystawa „Psychopapier”

W prywatnych galeriach coraz częściej pojawiają się artyści neoawangardowi, jak Natalia LL czy Grzegorz Kowalski. Czy rynek jest lekarstwem na ich zgorzknienie?

Wystawa „Spojrzenia 2013” jest czytelna na poziomie struktury, ale z pracami bywa już różnie. Twórczość laureata, Łukasza Jastrubczaka, plasuje się zaś gdzieś pośrodku − między podawaniem komunikatu na tacy a wsadzeniem palca widzowi w oko

Na tegorocznym Biennale artyści w pawilonach narodowych reprezentują się nadzwyczaj blado. Co innego wystawa główna

W pawilonie Polski na Biennale w Wenecji Konrad Smoleński gra o wysokie stawki. Bicie w dzwony i Wielki Wybuch. Trochę ciężkawo

O państwie świadczą jego instytucje, także instytucje sztuki. Muzeum „w sercu kraju” ma spore ambicje, kapitalną kolekcję i nadal niejasno zdefiniowaną przyszłość

Na pierwszy rzut oka toczy się tu remont. A to wystawa. Miał być Smoczyński, a trudno nie pisać o Kuśmirowskim, bo obaj artyści na tę okazję stapiają się w jedną postać

Podobnie jak wcześniejsze cykle Grzeszykowskiej, „Negative Book” również opiera się na prostym zagraniu. Gdy odkrywamy jego tajemnicę, zaczyna trącić funeralną naiwnością i przeterminowaną symboliką

Znudziło mnie postrzeganie Edwarda Krasińskiego przez pryzmat infantylnych wierszyków o „siusianiu w torcik”. Można jednak inaczej

Bałka i Bauman grają do jednej bramki, a w dyskusji głównie sobie przytakują. Wielki filozof i wielki artysta odbijają się w sobie jak w zwierciadle

„Splendor tkaniny” w Zachęcie rozpościera się między perskim kobiercem i pokazem futurystycznej mody. A chodzi o politykę

Wystawie New Roman w BWA Warszawa nie pomaga ani werbalna powściągliwość, ani potok słów. W tym jajku niespodzianki nie ma

W „Nowych historiach” Libera inscenizuje apokaliptyczną wizję przyszłości. To jednak nie déjà vu. Bardziej powtórka z rozrywki

Ostatnie prace Piotra Bosackiego ukazują podmiot liryczny rozdarty między potrzebą porządku i marzeniem o anarchowolności. U samego artysty obie skłonności też idą w parze

Przed rokiem warszawskie galerie nieco zagubione pytały: „gdzie jest sztuka?”. Chyba już wiedzą, skoro tegoroczny weekend galeryjny niósł zgoła odmienne hasła

Co mają ze sobą wspólnego Nikifor i Andy Warhol? Dlaczego Szymon Cyrenejczyk nosi cylinder? I gdzie się podziały tamte prywatki?

Zapowiadane przez kuratorów nowe spojrzenie na rysunek nie następuje. Wystawa w białostockim Arsenale pozostawia niedosyt, ale nie jest pozbawiona ciekawszych momentów

Mówi poeta: śpieszmy do galerii, bo zaraz nam je zamkną. I bynajmniej nie ma na myśli galerii handlowych. Po powrocie z wakacji czekać nas mogą niemiłe niespodzianki

Jacka Adamasa trudno nie darzyć sympatią. Nieudacznik? Pozytywny świr? Czy wzorowy obywatel? W bytomskiej Kronice trwa pierwsza od lat wystawa artysty

Perfekcyjnie zorganizowane i dopieszczone dOCUMENTA 13 pod pewnymi względami przypomina piłkarskie zawody w Polsce, zdaje się mówić: u nas kryzysu nie ma

Najgłośniejszą pracą wystawy jest „Międzynarodówka” wygrywana przez pozytywkę. To tęsknota za solidarną wspólnotą, o którą dzisiaj tak trudno – Manifesta, jedna z najważniejszych imprez artystycznych odbywa się w poprzemysłowym Genk w Belgii.

Instytut Sztuki Wyspa w Stoczni Gdańskiej co raz redefiniuje siebie i swój kontekst. Czyni to bardziej przekonująco, gdy za klucz tegorocznej Alternativy przyjmuje materialność, mniej przekonująco – gdy zaprasza innych do kreatywnej analizy własnego archiwum

Kiedy oglądam schludne, czyste Genk, ogarniają mnie wątpliwości, czy rzeczywiście, jak twierdzą twórcy Manifesta, miasto to skupia w sobie problemy dzisiejszej Europy

Na pozór mogłoby się wydawać, że „Dźwięki elektrycznego ciała” to wystawa dla wąskiego grona specjalistów. Bo kto dziś słucha muzyki konkretnej? Nic bardziej mylnego. To wystawa do słuchania i oglądania – sensualna, ale nie wyzbyta kontekstu historycznego

Otwarte na nowo Muzeum Narodowe nie zaskakuje ani zbiorami, ani poziomem dowcipu. Jest za to – dla odmiany – czysto. W Muzeum to znak, że wszystko zmierza ku lepszemu

To Biennale o ludzkiej skali. Jest w nim jakaś swoboda, wrażenie, że ma się do czynienia z autentyczną postawą. I mimo rewolucyjnych haseł czy ludzkich dramatów podanych na tacy, całość daje poczucie bezpieczeństwa

W Muzeum Sztuki Nowoczesnej trwa głośna wystawa. Głośna, bo pełna wrzasków. „Angry Birds” to próba przeniesienia do Warszawy atmosfery buntującej się Rosji

Na wystawie „Wazony” Roberta Maciejuka nie ma ceramiki. Jest abstrakcyjne malarstwo i kilka łamigłówek

Zmarł Wojciech Krukowski, wieloletni dyrektor CSW i twórca Akademii Ruchu. Przypominamy recenzję poświęconej grupie wystawy, którą przygotował w 2012 roku

Gdzie są niegdysiejsze słońca? I jak daleko jest z kruchty do Afryki? Wystawy Leszka Knaflewskiego w Leto i Piktogramie odsłaniają zapomniane fragmenty polskiej sztuki lat 80.

Sasnal – artysta z galerii – przeszedł na drugą stronę. Tam, gdzie długość filmów liczy się w metrach taśmy

Liczymy, że artyści wizualni wchodząc w pole filmu, będą je transformować, zachowując własną wyobraźnię

Gdy ktoś pyta o młodą polską sztukę, bez wahania pada odpowiedź: kierunek – Poznań. Wysłaliśmy korespondenta, by sprawdził, jak sprawy mają się z bliska

Wystawa wychodzi poza wąskie rozumienie poezji konkretnej, wprowadzając takie kategorie jak „tekst ciała” czy „obiekty tekstowe”. Zamiast zadusić się jednosylabowcami, oddycham pełną piersią

Na wystawie w Arsenale Korolczuk pokazuje „Niebo (nad B)”. Trochę jak u Wendersa, tyle że tutaj „B” oznacza nie Berlin, lecz Białystok

Gdy oglądałem w Toruniu prace the Krasnals moje ciało reagowało dokładnie tak samo, jak przy czytaniu listów do Rottenberg. Najpierw było mi trochę do śmiechu, a potem coraz mniej

Cicha rewolucja Wolfganga Tillmansa w naszej narodowej galerii może okazać się bardziej radykalna niż niemieckich anarchistów walczących z żołnierzami armii napoleońskiej. A na pewno przyjemniejsza

Gdzie kończy się fotograf, a zaczyna artysta? Ten problem powraca na wystawie „Wspólnicy”, choć nie jest to rzecz na temat autorstwa, lecz współpracy

Jest tu i matka z dzieckiem, i osoba na wózku, postacie wysokie i niskie, wyprostowane i przygarbione – z okazji przeniesiania polietylenowych figur Althamera do Wrocławia przypominamy recenzję z berlińskiej wystawy

„Regress / Progress”, pierwszy projekt Fabio Cavallucciego w warszawskim CSW, to przede wszystkim refleksja nad wizjami przyszłości sprzed kilkudziesięciu lat, które w większości okazały się chybione

Mamy dużo do zrobienia, a w przyszłości będziemy mieli jeszcze więcej, bo Warszawa stanie się jednym z najważniejszych centrów kulturowych Europy – mówi dyrektor CSW Zamek Ujazdowski

Oglądając finałowe wystawy – Spojrzenia, Samsunga, Gepperta – zadaję sobie pytanie, czy artystyczne konkursy spełniają swoją rolę

W swoją 80. rocznicę Muzeum Sztuki w Łodzi ucieka od historycznych rozliczeń. Wychodząc od poglądów swych matek i ojców-założycieli, stawia pytanie o potrzebę utopijnego myślenia dzisiaj

Dwa lata temu zmarł Mikołaj Smoczyński. W Lublinie, gdzie mieszkał i tworzył, zorganizowano trzy dopełniające się wystawy, które składają się na retrospektywę tego nieco zapomnianego artysty

Najbardziej obleganym wydarzeniem pierwszego warszawskiego Gallery Weekend było otwarcie nowej miejscówki Rastra. Inauguruje ją wystawa młodej Czeszki – Evy Kotátkovej

Z poznańskim artystą o zwierzętach, sztuce i książkach rozmawia Karol Sienkiewicz

Muzeum Współczesne Wrocław rozpoczyna działalność od mapowania przestrzeni i zarysowania swych intelektualnych tradycji. Jego tymczasowa siedziba pozostaje jednak znacząco pusta

Specjalizujące się w sztuce brytyjskie wydawnictwo Phaidon, opublikowało właśnie książkę poświęconą Pawłowi Althamerowi. Artysta dołączył tym samym do grona „klasyków współczesności”. Ale określenie „klasyk” jakoś do niego nie pasuje

Na wakacje w stołecznym mieście serwuje się nam lekkostrawne potrawy – taniec w rytmie Fatboy Slima (Zachęta), niepoprawny komiks (MSN), a nawet UFO (Plac na Rozdrożu). dwutygodnik.com proponuje krótką wycieczkę po kilku mniejszych galeriach

Najnowsze trendy w badaniach nad kulturą wizualną PRL nie zostały niestety podjęte w książce „Rzeczy niepospolite”, która równie dobrze mogłaby się ukazać i 10 lat temu

Mówiąc szczerze, tropienie relacji między teatrem a sztukami wizualnymi mało mnie interesuje. Ale pytanie postawione przez kuratorki Polskiego Pawilonu, jak tam, po drugiej stronie, wyobrażają sobie moją – czyli widza – rolę, rozbudza wyobraźnię

Na tegorocznym Biennale Sztuki w Wenecji Polskę reprezentuje izraelska artystka Yael Bartana. Jej projekt zasadza się na idei odrodzenia żydowskiego w nadwiślańskim kraju. W zamachu ginie jednak przywódca ruchu…

Pod wieloma diagnozami Banasiaka podpisuję się obiema rękami, ale nie potrafię przejść do porządku dziennego nad kluczowym dla jego tekstu stwierdzeniem, że ze sztuki krytycznej pozostało dziś tak niewiele

Wierzcie lub nie, mamy nad Wisłą muzeum sztuki współczesnej. Nazywa się MOCAK, wylądowało w Krakowie i – jak na muzeum przystało – wychodzi się z niego przez sklep z pamiątkami. A w nim lalki dla dorosłych i… duchy z filmu Spielberga

Na najnowszej wystawie, prezentowanej – kto by pomyślał – na Akademii Sztuk Pięknych, Mirosław Bałka dokonuje dekonstrukcji swej głośnej rzeźby sprzed ponad 25 lat

Bądź czujny, nie wierz temu, co widzisz i słyszysz. Albo na odwrót – poddaj się fikcji, olej poziom meta, zapomnij się w narracjach. Czasem naiwność popłaca. Ale gdy uwierzysz we wszystko, będzie to znak, że opętał cię Roee Rosen

Powieść, której bohaterem jest popularny artysta, wystawa, z której w ostatniej chwili wycofuje się jeden z głównych protagonistów. Co się za tym wszystkim kryje?

Największa dotychczas prezentacja prac wideo Mirosława Bałki – „Fragment” w warszawskim CSW – zachwyca i wprawia w zakłopotanie. Bo wciąż wiemy bardzo mało, a może nawet coraz mniej

Wystawą w Zachęcie Katarzyna Kozyra rozpoczyna pracę nad kolejnym projektem. Próba retrospektywy zamienia się w casting do jej nowego, tym razem pełnometrażowego filmu. O niej samej

Obraz Stambułu, jaki wyłania się z wystawy „Diverçity”, daleki jest od egzotycznych fantazji czy turystycznych folderów. Pod (kątem) względem codziennych kłopotów mieszkańców to miasto wyjątkowo nam bliskie

Wbrew tytułowi, wystawa „Powtórka z teorii widzenia” nie jest powtórką, lecz ciągiem dalszym napisanym przez Andrzeja Turowskiego do traktatu Władysława Strzemińskiego. Tylko czy musimy wkuwać klasyfikacje „ideologii widzenia”, które niczym Wielki Katalogowy wprowadza Turowski?

Wystawa „Modernologie” w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej doskonale wpisuje się w program tej instytucji w budowie. Artyści dokonują archeologii współczesności, a tego potrzebujemy dziś najbardziej

Tego nie przeczytacie w prasie codziennej. Amerykański fotograf o polskich korzeniach, Allan Sekula, opowiada o Polsce, jakiej nie znacie, rozkładając ją na czynniki pierwsze

Najnowszej książki Łukasza Rondudy „Sztuka polska lat 70. Awangarda” nie traktujmy tylko jako atrakcyjnego albumu. Wczytajmy się w nią, a dowiemy się wiele na temat sztuki dzisiejszej

Po dwóch dekadach panowania na Zamku Ujazdowskim odchodzi dyrektor Wojciech Krukowski. Przyszłość CSW na razie budzi niepokój

Najnowsza praca Mirosława Bałki w londyńskim Tate Modern łączy sprzeczności. Przyciąga tysiące widzów, nie dogadzając popularnym gustom

Dlaczego na wystawie słynnego malarza abstrakcjonisty ze ściany wystaje naturalnej wielkości czołg?

Radziszewski chciał pokazać mało znane obiekty ze zbiorów Zachęty i dodać swoje trzy grosze. Ale nie są to klocki, którymi potrafi się bawić

Wystawa „Niezwykle Rzadkie Zdarzenia” w CSW-Warszawa to nowa propozycja opisu relacji sztuki, nauki i rzeczywistości, niejako w kontrze do sztuki zaangażowanej

Wystawa „Wolność od-zysku” w Zachęcie zamiast zapowiadanych kryzysowych przewartościowań przynosi rozczarowujące recepty na przeczekanie

Autorka „Konceptualizmu w PRL” nie stawia przed sobą zadania tworzenia „obiektywnej” historii nurtu, pokazuje natomiast, jak działania konceptualne funkcjonowały w ramach różnorodnych dyskursów

Niewielkie pomieszczenia co jakiś czas rozsadza głośny, przeszywający dźwięk. Artysta Konrad Smoleński strzela z karabinu na własnej wystawie

Wystawa Aliny Szapocznikow w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej to próba odczarowania, uwolnienia od balastu powierzchownych, biograficznych odczytań

4 czerwca 2009 roku, przebrany w złoty kombinezon, wsiadłem na pokład samolotu Polskich Linii Lotniczych, aby zrealizować fantazję Pawła Althamera

„Nieodkryte / niewypowiedziane” to wystawa oparta na ciekawym, może nawet zbyt atrakcyjnym, pomyśle. Jednak przede wszystkim jest to porażka kuratorów

W wideoinstalacji prezentowanej w warszawskim CSW Isaac Julien w intrygujący sposób estetyzuje dramat afrykańskich boat people przybijających do wybrzeży włoskiej wyspy

Stan wydomowienia stanowi rdzeń twórczości Shibli. Na jej warszawską wystawę złożyły się trzy cykle fotograficzne

W nowej instalacji Jakub Wesołowski bez patosu dotyka sedna religijnego obrzędu